حاشیههای طرح درمان دندانپزشکی کودک آزاردیده ماهشهری
انساندوستی یا شوآف؟
در پایان اولین هفته اردیبهشت ماه خبر اقدام انساندوستانه یک دندانپزشک در شبکههای مجازی فراگیر شد. پس از انتشار جزئیات شکنجه چند کودک ماهشهری به دست پدر و نامادریشان، یک دندانپزشک جوان برای حمایت از فرزند بزرگ این خانواده که فاطمه نام داشت و دندانهایش بر اثر شکنجهها آسیب دیده بودند، پیشگام شد و علاوه بر پرداخت هزینههای درمان پزشکی او، برای درمان مشکلات دندانی او اقدام کرد.
دندانپزشک جوان به سرعت در قلب مردم ایران نفوذ کرد و تبدیل به چهرهای محبوب شد و عکسهای او حین درمان فاطمه و عکسهایی که در ادامه در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد، بارها در رسانه ها و شبکههای مجازی بازنشر شد. نگاه ستایشآمیز جامعه ایرانی به این دندانپزشک که دکتر وحدت احمدی نام داشت، تا آنجا پیش رفت که صبح اولین روز هفته از او برای شرکت در برنامه صبحگاهی «حالا خورشید» دعوت شد و منابع غیر رسمی از دستور وزیر برای تقدیر از اقدام انساندوستانه او در یکی از برنامههای اتی وزارت بهداشت خبر دادند.
متعاقب این خبرها اما عکسهایی از فاطمه منتشر شد که طرح درمان دکتر وحدت احمدی را برای این کودک زیر سوال میبرد. نقد و تحلیل اقدامات درمانی دکتر احمدی در شبکههای اجتماعی و گروههای دندانپزشکی داغ شد. در کنار تقدیرها از حرکت اخلاقی و انساندوستانه دکتر احمدی که پرچم دندانپزشکی را در افکار عمومی برافراشت، برخی دندانپزشکان از این انتقاد داشتند که ظاهرا دو ریشه دندان قدامی فاطمه کشیده شده است و دو دندان دیگر وی برای انجام بریج چهار واحدی تراش خوردهاند، طرح درمانی که هیچ تناسبی با سن کودک ندارد.
موضوعی که معاون درمان شبکه بهداشت ماهشهر با انتشار پیامی در یکی از گروههای تلگرامی آن را تایبد کرد: با پیگیری روند درمان کودک شکنجه دیده از ناحیه دندان و مشاوره با تعدادی از اساتید دانشگاه، طرح درمان متناسب با سن کودک نبوده است و روند درمان فاطمه را با مشاوره اساتید دانشگاه پیگیری خواهد شد.
دامنه حاشیهها حتی به رسانههای خبری کشید. سایت بازتاب در مرور حاشیههای این ماجرا از «تبدیل یک فاجعه به مجال شوآف» نوشت و از اقدام این دندانپزشک و حرکت شتابزده رشیدپور برای تقدیر از دندانپزشک بدون بررسی جزییات ماجرا انتقاد کرد.
رشیدپور برای تقدیر از دندانپزشک بدون بررسی جزییات ماجرا انتقاد کرد.
در واکنش به این انتقادات دکتر وحدت احمدی در تماس با پایگاه خبری دندانه جزییات بیشتری از ماجرا را تشریح کرد و تلاش کرد با ارایه برخی مستندات، از طرح درمان خود دفاع کند. او مدعی شد ریشه دندانهای قدامی فاطمه را نکشیده است و طرح درمان او برای ساخت پروتز ثابت ۴واحدی برای این کودک، علیرغم تشخیص او و بنا به درخواست بیمار و عموی او انتخاب شده است. او انتشار عکسی از دندانهای به ظاهر تراش خورده فاطمه را به یکی از همکاران دندانپزشک ماهشهری نسبت داد که حسن نیت چندانی نسبت به او و معروفیتش ندارد.
با این وجود مستندات ارایه شده از سوی او مانند عکس رادیوگرافی، باز هم مورد نقد همکاران دندانپزشک قرار گرفت. مثلا دکتر مهسا، متخصص اندودنتیکس در پیامی به نگین دندانپزشکی نوشت:
«در رابطه با طرح درمان ارائه شده برای این دختر ماهشهری میخواستم بگم توی ویدئویی که از این دختر تهیه شده بود ریشه دندون ها کاملا مشخص بود داخل دهان. دندانها در اثر ضربه چکش دچار فرکچر شدن اما آن طور که مشخصه داخل ویدئو دچار اوالژن نشدن پس فکر میکنم ادعای آقای دکتر جای بحث و تحقیق داره. نکته دیگه هم اینکه با فرض اینکه دندون در اثر ضربه از ساکت خارج شده باشند با توجه به شرایطی که بچهها نگه داری میشدن و مدت اون دوره، باز هم ساکت علائم هیلینگ و پر شدن با استخوان را میتونسته نشون بده اما در گرافی آقای دکتر کاملا پیداست این اتفاق خارج شدن دندونها از ساکت جدیدا رخ داده؛ چیزی شبیه به اکسترکشن.»
یک هفته پس از رسانهای شدن این ماجرا شبکه بهداشت و درمان شهرستان بندر ماهشهر در اطلاعیهای اعلام کرد:
«در تاریخ ۹۷/۲/۱۰ جلسهای با حضور مدیر شبکه بهداشت و درمان شهرستان بندر ماهشهر و برخی مسئولان و دندانپزشک معالج کودکان آزاردیده در راستای نظارت بر درمان آنان برگزار گردید. در این رابطه مشاورهای با اساتید متخصص دانشگاه علومپزشکی جندیشاپور اهواز انجام گرفت و مقرر شد ادامه درمان با طرح درمانی که از طریق متخصصین توصیه گردیده توسط آقای دکتر احمدی و با نظارت معاونت درمان انجام شود. در پایان نیز دکتر احمدی از هرگونه سوءتفاهم بهوجود آمده در جامعه پزشکی و دندانپزشکی عذرخواهی نمود.»
چند روز بعد عکسی از دکتر وحدت احمدی به همراه فاطمه منتشر شد که حکایت از اتمام روند درمان دندانپزشکی فاطمه میداد.
گفتگو با دندانپزشکی که به واسطه حرکت انساندوستانهاش چهره شد
نه دندانی کشیدم، نه دندانی تراش دادم!
«بنده آتشنشانها را بدون اینکه موضوع را رسانهای کنم رایگان درمان کردم و نمیخواستم درمان این کودک ماهشهری هم رسانهای شود. بنده در ماهشهر غریب هستم. اینجا با تعرفههای خیلی پایین کار میکردم. برای مثال سال ۹۱ اگر سایرین هزینه درمان ریشه را ۳۵۰ هزار تومان میگرفتند؛ من ۱۰۰ هزار تومان دریافت میکردم و به همین دلیل دشمن زیاد دارم.»
این جملات را دکتر وحدت احمدی میگوید؛ دندانپزشک جوان و ۳۳ ساله و دانشآموخته دانشکده دندانپزشکی آزاد تهران در سال۸۲ که چند سالی است در بندر ماهشهر مشغول کار دندانپزشکی است.
حاشیههای ایجاد شده پس از رسانهای شدن اقدام دکتر احمدی ما را بر آن داشت تا در گفتگویی با این دندانپزشک جزییات این ماجرا و علت انتخاب طرح درمان چالشبرانگیزش را بررسی کنیم.
– جناب دکتر احمدی! فاطمه چگونه سر از مطب شما درآورد؟ شما برای درمانش چه کردید؟
پس از رسانهای شدن خبر شکنجه شدن این کودک، به یکی از خبرنگاران محلی ماهشهر که خبر آزار دیدن این کودک را منتشر کرده بود پیام دادم و ایشان به من گفتند به چند دندانپزشک و پزشک پیغام دادهاند که حداقل نفری ۵۰۰ هزار تومان روی هم بگذارند و کاری برای درمان این کودک انجام بدهند که آنها قبول نکردهاند.
زمانی که کودک را به مطب من آوردند، چند روزی از انتشار خبر کتک خوردنش میگذشت. بهمحض اینکه مرا دید شروع به گریه کرد. سر و صورتش سوخته بود. لبهایش پاره شده بودند. لثههایش آسیب دیده بودند. او برای معاینه اصلا با من همکاری نمیکرد. سه ساعت بچه را دلداری دادم که بگذارد دندانهایش را معاینه کنم؛ چون میترسید اجازه نمیداد.
قبل از درمان از دندانهایش عکس گرفتم. البته میخواستم او را برای OPG بفرستم که دلم نیامد اینطرف و آنطرف روانهاش کنم. از اینکه اثری از دندان در عکس نبود تعجب کردم. از خود کودک پرسیدم که دندانهایش چه شدهاند و او از انبر حرف زد. من برای اینکه احساساتش جریحهدار نشود بحث را ادامه ندادم. بچه اصلاً با من همکاری نمیکرد که بتوانم به او آمپول بیحسی بزنم. با خودم فکر کردم دندانهایش شکستهاند و دنبال ریشه بودم که آن را با یک پست ترمیم کنم تا چند سال دیگر آن را ایمپلنت کنم. وقتی دیدم خبری از ریشه نیست و ظاهراً نامادریاش دندانهای کودک را با انبر کشیده است، نمیدانستم باید با آن وضعیت چه کار کنم.
با یکی از دوستان همکار که متخصص دندانپزشکی کودکان هستند تماس گرفتم. وقتی رادیوگرافی را برایش ارسال کردم گفت بدون تراش دادن دندان، برای کودک پروتز متحرک بگذارم. اما عموی دختربچه که با او به مطب آمده بود گفت نمیخواهد پروتزی در دهان برادرزادهاش باشد که آن را در بیاورند؛ چرا که بچه شرایط روحی تحمل کردن پروتز متحرک را ندارد.
در نهایت با مشورت چند تن از دوستان متخصص تصمیم گرفتم با حداقل تراش ممکن برای کودک یک بریج زیرکونیا بگذارم. خود دندان لبپر شده بود و عملا تراش خاصی روی دندان انجام نشد. همه اینها را به عمویش هم نشان دادم و مستنداتش را هم دارم.
– به نظر خود شما بریج گذاشتن برای کودک در حال رشد چالش برانگیز نیست؟
من در موقعیت سختی قرار گرفته بودم. این کودک شرایط روحی بسیار بدی داشت و من با خودم فکر کردم بهتر است حتی اگر به قیمت تحقیر خودم تمام بشود، زیبایی او را برگردانم. بنده اینقدر بیسواد نیستم که متوجه نشوم بریج گذاشتن برای طفل دوازده ساله چالش برانگیز است.
من از خدایم بود که برای کودک پروتز متحرک بگذارم، اما عمویش دست بردار نبود و گفت اگر این کار را انجام ندهم، کودک را نزد دندانپزشکی میبرد که برایش پروتز ثابت بگذارد.
– چگونه موضوع درمان این کودک که تقبل کردید رسانهای شد؟
این کودک را خبرنگار محلی ماهشهر با خودش آورده بود و من اصلاً خبر نداشتم ایشان حین درمان از من عکس گرفته است. البته عموی بچه از این موضوع خبر داشت.
– عکس دندان تراش خورده کودک را چه کسی گرفت؟ چه کسی روی طرح درمان او مانور داد؟
بعد از اینکه خبر درمان رایگان بنده رسانهای شد، دندانپزشک دیگری که نسبت به بنده حسن نیت چندانی ندارند، از دندانهای کودک عکس گرفتهاند.– در حال حاضر با بازخوردهایی که از این درمان گرفتهاید، چه تصمیمی برای ادامه آن دارید؟– موضوع پیگیری طرح درمان کودک که معاون درمان شبکه بهداشت و درمان ماهشهر اعلام کرده بود به کجا رسید؟
عموی کودک به آن جلسه نرفت. خبرنگاری که در جلسه درمان حضور داشت هم بنا است به عنوان شاهد شهادت بدهد که من به همراه بیمار گفتهام که برای او پروتز متحرک میگذارم و مخالفت کردهاند. البته از آنها امضاء گرفتم.
من با متخصصین مشورت کردهام و همه میگویند برای بیمار پلاک بگذارم، اما کودک پلاک را نگاه نمیدارد. عدهای هم میگویند بگذارم جای دندان خالی بماند. ماندهام چهکار کنم. اگر بخواهند هم پروتز ثابت میسازم و هم متحرک و خودشان هر چه میخواهند بگذارند.
فقط آقای دکتر قریشی که متخصص کودکان و در تهران مشغول هستند معتقدند که بریج برای دندان کودکان به شرط اینکه رشد فک ایشان هر شش ماه یک بار بررسی بشود اشکالی ندارد. چرا که بیشتر از نیمی از کودکان پلاک را نگاه نمیدارند.
منبع:دندانه