چرخه تکراری نخبگان در دندانپزشکی، حاشیههای انجمن دندانپزشکان عمومی و همایش سلامت دهان
سیاستبارها و سیاستسازها
دکتر شهاب دانشور
دندانپزشک و انسانشناس پزشکی
«دانشجوی دانشگاه تهران بودن خواه ناخواه عوارضی دارد…»
این جمله را یکی از رزیدنتهای ارتودنسی در سالگرد ۱۸ تیرماه میگفت که دوره عمومیاش را در دانشگاه آزاد سپری کرده بود، از قشر مرفهین بیدرد بود و با ماشین شخصی به دانشگاه میآمد و در آن روزگار ندید بدیدها «برندپوش» به حساب میآمد. او که از حجم پلیسهای حلقهزده بر گرد پردیس مرکزی دانشگاه هم متعجب بود و هم وحشت زده، این جمله قصار را گفت و همین جمله پس از بیست سال در گوش من زنگ میزند که دانشگاه تهرانی بودن عوارض خاص خود را داشته و دارد!
یکی از این عوارض این است که خواه ناخواه پایت به سیاست باز میشود، حتی اگر مثل آن رزیدنت بالاشهری ما از سیاست بدت بیاید! حالا اگر خودت هم تمایلی نشان بدهی که حتما جریانی مییابی که با آن دمخور شوی. به عنوان یک دانشجوی پردغدغه در دوران اصلاحات من این شانس را داشتم که در جریان سیاستبازی و سیاستسازیها قرار بگیرم. سیاستبازی کار ما بود که همایش و میتینگ و سخنرانی میگذاشتیم و نشریه دانشجویی چاپ میکردیم و بعضی اوقات هم اگر بدشانس بودیم زنجیری و مشتی حوالهمان میشد و اگر خوش شانس، شاید جایزهای در جشنواره دانشجویی نصیبمان. سیاستسازی هم کار بعضی از اساتید و دانشجویان خاص بود که سر هر پیچ و جریانی بادبانهایشان را تنظیم میکردند و جای پایشان را مستحکم و برای خودشان جایگاه میساختند.
از همان زمان متوجه شدم که چرخه نخبگان در امور دندانپزشکی تا حد زیادی تکراری است و سیاستسازها نوبت به نوبت به همدیگر جایگاه تعارف میکنند و گاه به صورت زرگری جنگ و دعوایی هم میکنند. اما به قول قدیمیها همه میدانند که اگر گوشت حریف را می خورند باید استخوانش را باقی بگذارند تا نوبت خودشان! این چرخه تکراری تا حالا هم آمده است. اگر اصلاحطلبان ببرند روسا و معاونان دانشکدهها مشخص و معلومند و در طرف مقابل هم همین طور.
نکته اینجاست که انجمنهای دندانپزشکی هم از این قاعده مستثنا نیستند. اغلب اسمها و رسمها تکراری است. افراد در جایگاه خود هستند و هستند و در همه همایشها و کنگرهها و مراسم حضور موثر و چشمگیر دارند و از این قاعدهِ سکرآورِ قدرت دل نمیکنند.
انجمن دندانپزشکی عمومی نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ یک انتخابات مخدوش، رأی وزارت بهداشت و شکایت موفق به دیوان عدالت اداری فقط بخش علنی ماجراست. بخش غیرعلنی ماجرا همین ماندگاری و دلبستگی آدمها به جایگاهشان است.
من از ته دل آرزومندم که این دلبستگی به ماندن در رأس یک انجمن و گروه فقط و فقط به واسطه شوق خدمت و تلاش در راستای محقق کردن اهداف جمعی باشد.
من از ته دل خواهان این هستم که نزدیکی یا دوری شرکتهای تأمینکننده مواد و تجهیزات نقشی در این دلبستگی نداشته باشد.
من مشتاقانه طالب این موضوع هستم که حضور در صف اول همایشها و کنگرهها و VIPها و عکسها و روی جلدها و خبرها، باعث این ماندگار ی و دلبستگی نباشد.
در آخر باید بگویم که همایش سلامت دهان که توسط انجمن دندانپزشکان عمومی برگزار میشود یکی از بهترین همایشهایی است که در این چندساله آرزومند برگزاری آن بودم. دغدغههایی در این همایش مطرح میشود که به مسایل واقعی مردم و سلامت دهان و دندان میپردازد. به مسایلی قرار است پرداخته شود که در غوغای ایمپلنت و زیبایی فراموش شده بود و به درد مردم معمولی کوچه و خیابان میخورد، نه برج عاجنشینهای فرادست… کاش این همایش با حاشیههای کمتری برگزار میشد و کاش چرخش نخبگان مجال مطرح شدن نیروهای جوانتر و با انگیزهتری را میداد…
زمان را باید دریافت که جاودان نیستیم… زمان را باید دریافت که در برابر آن پاسخگوییم.
منبع:دندانه