برخورد مسئولانه با بحران زیستی کم‌آبی، وظیفه‌ای همگانی

 

دکتر فخرالدین حیدریان
دندانپزشک و رئیس هیات مدیرهٔ انجمن دندانپزشکی ایران شعبه استان همدان

چندی است که به موازات جدی شدن بحران کم آبی، بحث راهکار‌های صرفه جویی آب در دندانپزشکی نیز مورد توجه بیشتری قرار گرفته، هرچند هنوز تاثیر عینی مشخصی نداشته است.
طبق محاسبات انجام شده، ساکشن‌های آبی متصل به یونیتهای دندانپزشکی، برای تخلیه بزاق، ترشحات و نیز آب جمع شده در دهان حین درمان دندانپزشکی، بطور میانگین در هر دقیقه، ۸ تا ۱۳ لیتر آب تصفیه شده و شهری را، هدر می‌دهند!
عددی که اگر آنرا در ساعت کاری روزانهٔ هر همکار دندانپزشک ضرب کنیم، نتیجه سرسام آور خواهد بود و آنگاه مشخص خواهد شد که با چه هدر رفت‌هایی از این مایع حیاتی در پیرامون خود مواجهیم، که البته این تنها یک نمونه از آن و در یک حوزهٔ حرفه ایی است.

تجربهٔ شخصی من، که خیلی ساده قابل ارزیابی است، نشان می‌دهد برای ساکشن کردن مجموعا کمتر از یک لیتر ترشحات و مایعات داخل دهان بیماران، در یک شیفت کاری مثلا ۴ ساعته، که کمتر از «یک لیتر» مایعات زائد حین کار است، باید یک ساکشن آبی معمولی ۲۴۰ دقیقه تقریبا بصورت مداوم کار کند، یعنی در زمانی ۲۴۰ دقیقه ایی به ازای هر دقیقه ۱۳ لیتر (عدد ۲۴۰ دقیقه ×۱۳لیتر=۳۱۲۰ لیتر)، مصرف آب داشته باشیم! مصرفی که به ازای دستاورد آنکه ساکشن کردن یک لیتر بزاق و ترشحات است عجیب و البته غیر عقلانی است، در حالیکه می‌توان با استفاده از ساکشن‌های برقی یا بادی، براحتی این ساکشن‌های آبی رایج را جایگزین کرد و لا اقل مصرف آب برای ساکشن در دندانپزشکی را حذف کرد.

آیا زمان آن فرا نرسیده است که همهٔ ما مسالهٔ آب، این مایع زندگی بخش را جدی بگیریم و هرکس به فراخور، در جایگاه و حرفهٔ خود مسئولانه‌تر با این مسالهٔ دامن گیر و همگانی برخورد نماید؟!

منبع:دندانه