0 محصولات
نمایش سبد خرید
بی‌رغبت خواندن دندانپزشکان به کار در مناطق محروم، اتهام است
دکتر امیررضا رکن، عضو شورای بهداشت دهان، تربیت دوباره بهداشتکاران را نوعی کج‌فهمی از مشکلات مربوط به ارائه خدمات دندانپزشکی در مناطق محروم خواند و گفت: این طرح که در جای خود موفقیت‌هایی هم به‌دنبال داشت، مربوط به دوره‌ای بود که در کشور ۲ تا ۳ هزار دندان‌پزشک داشتیم و امروز که حدود ۳۰ هزار دندان‌پزشک داریم و هر سال ۲هزار نفر به آن‌ها اضافه می‌شوند، راه‌های سریع‌تر، سهل‌الوصول‌تر و ارزان‌تری برای ارائه خدمات در مناطق محروم وجود دارد.
وی افزود: استدلال موافقان این طرح، این است که دندانپزشکان به مناطق محروم نمی‌روند، اما این یک اتهام است، چون بسیاری از دندانپزشکان طرح نیروی انسانی خود را در این مناطق می‌گذرانند و از آنجایی که ساز و کار اداری منسجمی برای نظارت بر انجام این طرح وجود دارد، نمی‌توانند از زیر بار تعهدات خود شانه خالی کنند.
وی خاطرنشان کرد: مشکل این است که برای نظارت بر انجام تعهدات دندانپزشکان عمومی که با سهمیه مناطق ۲ و ۳ در این رشته قبول شده‌اند و متعهد هستند ۲ برابر مدت تحصیل خود در این مناطق خدمت کنند، ساز و کار منسجمی وجود ندارد و آنان پس از فارغ‌التحصیلی، به دانشگاه علوم پزشکی خود مراجعه می‌کنند و در بسیاری از استان‌ها، به‌راحتی عدم نیاز می‌گیرند. این در حالی است که اگر دندانپزشکان متخصص، تعهدات ضریب کا را انجام ندهند، دبیرخانه شورای آموزش دندانپزشکی و تخصصی آن‌ها را ممنوع‌الکار و پروانه طبابتشان را باطل می‌کند. پس بهتر است در معاونت درمان وزارت بهداشت اداره‌ای تشکیل شود تا این متعهدین خدمت را در مناطق محروم ساماندهی کند.
محرومیت روستاییان از حضور دندان‌پزشک، بی‌عدالتی است
دکتر رکن، در بخش دیگری از سخنان خود، بر لزوم حضور دندانپزشکان در مناطق محروم و روستایی تأکید کرد و گفت: همان‌طور که وزارت بهداشت توانسته است در طرح تحول نظام سلامت، بسیاری از مراکز بهداشتی و درمانی خود را با نیروهای متخصص پزشکی پر کند، می‌تواند با در نظر گرفتن حقوق و تعرفه معقول و صدور مجوزهایی که به دندان‌پزشک اجازه می‌دهد نوبت بعدازظهر را در کلینیک‌های دولتی، به شکل خصوصی کار کند، آن‌ها را در مناطق محروم مستقر کند.
وی افزود: راهکار اصلی که برای حل این مشکل می‌توان متصور شد، فراهم کردن زیرساخت‌های به‌کارگیری جمع کثیری از دندانپزشکان عمومی است که متعهد خدمت در مناطق محروم هستند، اما کسی به این موضوعات نمی‌پردازد و به‌یک‌باره می‌گوییم حالا که دندانپزشکان به مناطق محروم نمی‌روند، بهتر است بهداشتکار تربیت کنیم. این یعنی سطحی‌نگری و تا جایی که من مطلع هستم، تمام نهادهای کارشناسی وزارت بهداشت مانند معاونت آموزشی، دبیرخانه شورای آموزشی دندانپزشکی و تخصصی و شورای سلامت دهان و همچنین انجمن دندانپزشکی ایران که یک نهاد غیردولتی باسابقه و برخوردار از بدنه کارشناسی قوی است، با طرح تربیت بهداشتکار مخالف هستند و بنابراین، بعید است این طرح نتیجه خوبی در بر داشته باشد.
امیررضا رکن در پایان گفت: تربیت دوباره بهداشتکاران، صرف هزینه هنگفت اضافه و ادامه سوء مدیریتی است که در رشته دندانپزشکی ۵۰ سال قدمت دارد و ضروری است وزیر بهداشت که شخصی فرهیخته هستند و به کار کارشناسی اعتقاد دارند، اجازه بدهند راه حل این مشکل، پس از بررسی‌های کارشناسانه بیشتری مشخص شود.
منبع:دندانه
0