چند نکته خواندنی درباره شرایط دندانپزشکی در ژاپن

 

چندی پیش میزبان یک دندانپزشک جوان از کشور ژاپن بودم. این میزبانی فرصتی فراهم کرد تا در مورد مقایسه تفاوت‌های دندانپزشکی در دو کشور ایران و ژاپن با هم تبادل نظر کنیم.

تاکومی دوست دندانپزشکم در کشور ژاپن دندانپزشک است. بیش از چهار سال در شهری نزدیک توکیو مشغول طبابت بوده و اکنون در حال سفر دور دنیا است. پدر تاکومی هم دندانپزشک است ولی به گفته خودش تفاوت سبک کارش با پدر، باعث شده است بعد از یک سال و نیم همکاری، محل کارش را تغییر داده و مستقل‌تر شود. با تاکومی در مورد نحوه طبابت دندانپزشکان در کشور ژاپن، روش کار، درآمد و … تبادل نظر کردیم.

چند نکته جالب در مورد دندانپزشکی در ژاپن دستگیرم شد که در اینجا با خوانندگان وهمکاران دندان‌پزشک به اشتراک می‌گذارم:

– اساس دندانپزشکی ژاپن روی بیمه‌ها قرار دارد. خدمات اساسی دندانپزشکی همه تحت پوشش بیمه‌ها هستند و تقریباً تمام ژاپنی‌ها تحت پوشش بیمه هستند.
– بیمه در ژاپن ارتودنسی، روکش‌های سرامیک خلفی، لامینیت و درمان‌های صرف زیادی را پوشش نمی‌دهد. به همین دلیل کراون‌های خلفی متال در ژاپن رایج است.
– در ژاپن استفاده از آمالگام ممنوع نیست ولی رایج هم نیست. تمایل به انجام درمان‌های اینله و آنله بیشتر است. علت آن هم بیمه‌ها هستند که با این درمان‌ها دندانپزشکان پول بیشتری می‌توانند از بیمه بگیرند.

– طرح درمان در ژاپن بسیار بسیار تحت تأثیر بیمه‌ها قرار دارد. دندانپزشکان درمان‌هایی انجام می‌دهند که بیمه‌ها هزینه آن‌ها را پرداخت می‌کنند.
– برای درمان ریشه بستن رابردم در ژاپن معمول نیست. چرا که بیمه هزینه‌ای بابت بستن رابردم پرداخت نمی‌کند و چون عصب‌کشی در ژاپن نسبت به سایر درمان‌ها ارزان است برای دندانپزشکان صرفه ندارد!
– قیمت دندانپزشکی در ژاپن نسبت به سایر کشور‌ها پایین است. بیشتربیماران بیمه هستند وتعداد کمی بیماران هزینه‌ها را خودشان می‌پردازند. لذا دندانپزشکان سعی در پایین آوردن قیمت تمام شده هستند و از ارزان‌ترین مواد استفاده می‌کنند! برخلاف تصورما در ایران از مارک‌های معروف امریکایی خبری نیست!

– کیفیت اندو در ژاپن بالا نیست! قیمت اندو هم پایین است و دندانپزشکان درمان ریشه را در تعداد جلسات زیاد (به دلیل اقتضای بیمه!) و با ارزان‌ترین مواد انجام می‌دهند. برای بسیاری از دندانپزشکان استفاده از فایل روتاری صرفه ندارد و دستی کار می‌کنند! در یک محدوده خاص افزایش تعداد جلسات درمان پول بیشتری را عاید دندانپزشک می‌کند.
– بیمارانی که بخواهند روکششان برای دندان‌های خلفی فلزی نباشد، باید هزینه از جیبشان بدهند. در مورد درمان‌های زیبایی هم همین طور. لذا این درمان‌ها رایج نیستند.
– بیشتر مشتریان دندانپزشکان ژاپنی را افراد سالخورده تشکیل می‌دهند! به همین دلیل پروتز بیشترین درمانی است که انجام می‌شود! دوست دندانپزشک من از این بابت که مجبور است بیشتر برای سالخوردگان کار کند شاکی بود!
– پست ریختگی و به طور کلی پروتز و درمان‌های با اساس لابراتواری در ژاپن معمول است. بیلدآپ آمالگامی یا کامپوزیتی یا کورهای آمالگامی- کامپوزیتی زیر روکش نظیر آنچه ایران انجام می‌گیرد شایع نیست.

– تعرفه‌های دندانپزشکی در همه‌جای ژاپن یکسان است. چون یک بیمه هست که تمام خدمات را تحت پوشش دارد و این بیمه قیمت واحدی معین کرده است. دندانپزشکان از این قیمت‌ها ناراضی هستند ولی چاره‌ای ندارند! متوسط درآمد دندانپزشکان مثل امریکا بالا نیست ولی دندانپزشکان فقیرهم نیستند! ولی اختلاف درآمد اندکی با سایر مشاغل دارند.
– ژاپنی‌ها به طور کلی تمایلی به مهاجرت ندارند. دندانپزشکان هم از این قائده مستثنی نیستند ولی نارضایتی شغلی در میان دندانپزشکان هم کم نیست. دلیل آن هم این است که احساس می‌کنند نسبت به امریکا درآمد کمی دارند!

– ایمپلنت جز خدمات تحت پوشش بیمه دندانپزشکی در ژاپن نیست. ژاپنی‌ها از ایمپلنت‌های ساخته شده در ژاپن و انواع خارجی (سوئیس و امریکایی) استفاده می‌کنند.
– در ژاپن جراح دهان و دندان وجود دارد جراح فک و صورت که از مسیر دندانپزشکی بتواند جراحی‌های بزرگ فک و صورت انجام دهد وجود ندارد. یک مورد جالب حضور یه کورس و رشته تخصصی با عنوان مراقبت‌های دندانپزشکی سالمندان است که به دلیل افزایش زیاد امیدبه‌زندگی مردم ژاپن می‌باشد.
– مالیاتی که دندانپزشکان ژاپنی می‌دهند حداقل سی درصد درآمدشان را شامل می‌شود!
– به دلیل تعداد بیماران زیاد، دندانپزشکان ژاپنی بیش از ده دقیقه معمولاً نمی‌توانند صرف اخذ بی‌حسی نمایند! بنابراین بیماران افسانه‌ها زیادی در مورد عدم استفاده دندانپزشکان ژاپنی از بی‌حسی ساخته‌اند!

– برای داشتن دستگاه رادیوگرافی پانورامیک و سفالومتری، تخصص نیاز نیست. دندانپزشکان عمومی، ارتودنتیست‌ها و … می‌توانند این دستگاه‌ها را در محل طبابت خود داشته باشند؛ اما نکته جالب این است که زدن دگمه شوت تمام دستگاه‌ها رادیوگرافی باید از نظر قانونی توسط دندانپزشک صورت گیرد (و نه دستیار دندانپزشک! یا تکنیسین)
– دندانپزشکان ژاپن به دلیل اینکه در دانشکده‌ها فقط به زبان ژاپنی درس می‌خوانند، انگلیسی علمی خیلی قوی ندارند و حتی بسیاری از اصطلاحات علمی به زبان انگلیسی را در دندانپزشکی ممکن است متوجه نشوند.

– زمان در ژاپن برای دندانپزشکان بسیار مهم است. چون با توجه با پرداختی بیمه‌ها، افزایش تعداد بیماران درمان شده است که می‌تواند درآمد دندانپزشکان را بالا ببرد (راه دیگر کاهش هزینه‌هاست که بر کیفیت کار اثر معکوس دارد!) با توجه به سراسری بودن بیمه دندانپزشکی در ژاپن، دندانپزشکان انتظار دارند که در مواقع کنسل شدن زمان بیماران، از بیمه یا بیمار خسارت بگیرند ولی نظام سلامت ژاپن، پرداخت خسارت را قبول نمی‌کند.

-انجمن‌های دندانپزشک متعددی در ژاپن وجود دارتد که کار آن‌ها توام با برگزاری سمینار‌ها، سخنرانی‌ها و … می‌باشند.

سایت دکتر علی مرسلی: http://drmorsali.com

منبع:دندانه