دانش آموختگان ایرانی خارج از کشور و جعل عنوان پزشک!

 

نگاهی به یک استعلام تاریخی مدارک پزشکی در دوره قاجار

امروزه وظیفه وزارت بهداشت در مورد پزشکان فارغ‌التحصیل از کشورهای خارج که برای طبابت و اقامت به وطن باز می‌گردند این است که صحت مدرک و صلاحیت این افراد را برای طبابت ارزیابی کند. در زمان قاجار که اولین ایرانی‌ها برای آموختن علم پزشکی به فرانسه اعزام شدند، بعد از بازگشت معلوم نبود که این عده واقعا در فرنگ پزشکی خوانده‌اند و صلاحیت طبابت دارند یا اینکه فقط خوشگذرانی کرده‌اند!
استعلام مدرک این افراد هم در آن زمان رسم نبود!

به نظر می‌رسد متن زیر اولین استعلام مدارک طبابت دانش آموختگان خارج از کشور از نظر تاریخی باشد که توسط دکتر اشنایدر فرانسوی، پزشک مظفرالدین‌شاه که ظاهرا معادل وزیر بهداشت آن دوره هم محسوب می‌شده صورت گرفته است! نکته بسیار جالب که از این متن برداشت می‌شود رقابت شدید پزشکان انگلیسی و فرانسوی در دربار ایران و نگرانی دکتر اشنایدر از پایین آمدن اعتبار مدرک کشورش (فرانسه) در ایران است.

طهران ۱۲ ژانویه ۱۹۰۳، نمایندگی فرانسه در ایران، از دکتر اشنایدر، پزشک رتبه اول قشون فرانسه و پزشک مخصوص پادشاه ایران به رییس دانشکده پزشکی پاریس
آقای رییس، به اطلاع می‌رساند:
تعدادی از جوانان ایرانی که برای ادامه تحصیلات عالی خود به فرانسه می‌آیند، متاسفانه باید اذعان کرد در فراگیری علوم چندان درخشندگی نشان نمی‌دهند و سطح دانش آن‌ها بسیار ابتدایی است. واقعیت این است که تعداد معدودی از آنان سال‌های متعدد و کافی برای اخذ دیپلم دکترای پزشکی در پاریس می‌مانند، اما اغلب آنان چند ماهی یا یکی، دو سال یا بیشتر در این شهر به سر می‌برند. به نظر می‌رسد حتی به‌طور منظم شرکت دانشکده را انجام نمی‌دهند! در بازگشت به ایران، آنان دریغی از تایید این امر را ندارند که تمام امتحانات پزشکی لازم را با موفقیت تمام گذرانده‌اند و جالب اینجاست که آنان رسما عنوان دکترای پزشکی دانشکده طب پاریس را به خود نسبت می‌دهند.
افزون بر آن، عنوان دکتر را روی کارت ویزیت و کارت شناسایی و مهم‌تر از همه، روی تابلو‌ها به طور بسیار چشمگیر می‌نویسند. از این عنوان جهت فریب دادن نیکخواهی شاه و دولت ایران بهره می‌جویند تا سمت‌های عالی در دربار یا ادارات دولتی و عمومی قبضه کنند. از طرف دیگر، شناخت علمی آن‌ها ضعیف و حداقل مطالعه علمی را دارند و اخلاق شغلیشان متوسط و اغلب کارایی خوبی ندارند. این‌گونه سوءاستفاده‌ها طبیعتا به دکترای پزشکی فرانسه بسیار لطمه می‌زند و از قدر و ارزش آن در ایران می‌کاهد. بدین‌سان، شخصا شاهد بودم و به گوش خود از همکارانم، به‌ویژه همکاران انگلیسی از جمله ادکوک، شنیدم که به دست آوردن دیپلم از فرانسه آسان است و دانشکده‌های پزشکی فرانسه به‌راحتی دیپلم دکترا صادر می‌کنند! همین افراد بار‌ها قدر و ارزش عنوان دکترای پزشکی فرانسه را به باد مسخره گرفتند، در صورتی که ه‌مان، به اصطلاح، پزشک انگلیسی (ادکوک) خود فاقد دیپلم دکترای پزشکی است.
تن‌ها و بهترین راه‌حل برای پایان دادن به این‌گونه سوءاستفاده‌ها، به نظر من، این خواهد بود که ریزنمرات امتحانات و قبض ثبت‌نام ایرانیان در دانشکده پزشکی پاریس را برای نمایندگی فرانسه در ایران و همچنین برای خود من که پزشک و عضو شورای عالی معارف ایران هستم، تهیه کنید. چنانچه با این شیوه عمل با من موافق هستید، از شما ‌‌نهایت سپاس را خواهم داشت که این اطلاعات را توسط دبیرخانه دانشکده پزشکی تهیه کنید و آن‌ها را از طریق وزارت امور خارجه فرانسه در پاریس برایم به طهران ارسال بفرمایید. در پایان، می‌خواهم که از وضعیت تحصیلی آقایان زیر‌شناختی داشته باشم (در اینجا اشنایدر اسامی پزشکان ایرانی فارغ‌التحصیل، مدرک مورد ادعای ایشان و همچنین سال‌های اقامت آن‌ها در فرانسه را برای استعلام مکتوب می‌کند!)

پی‌نوشت: منبع متن نامه دکتر اشنایدر از شماره سوم مجله مطالعات ایرانی چاپ خارج از کشور برگرفته شده است.

منبع:دندانه