آموزش ارتودنسی ثابت در دوره عمومی دندانپزشکی نمی‌گنجد

 

گفتگو با دکتر محمدصادق آخوندی درباره حدود ورود دندان‌پزشکان عمومی به درمان ارتودنسی

دندان‌پزشکان عمومی می‌توانند به ارتودنسی متحرک بپردازند

هم‌پوشانی درمان‌های بالینی دندان‌پزشکی و ورود دندان‌پزشکان به سایر تخصص‌ها به غیر از حوزه تخصصی خود، امری رایج است، اما در این بین ورود دندان‌پزشکان عمومی به حوزه اموزش و درمان ارتودنسی، به موضوعی چالش برانگیز تبدیل شده است که موافقان و مخالفان آن دلایل مختلفی را برای صحیح یا غلط بودن آن عنوان می‌کنند.

دکتر محمد‌صادق آخوندی، استاد رشته ارتودنسی دانشکده دندان‌پزشکی تهران، ورود دندان‌پزشکان عمومی به ارتودنسی متحرک را امری بلامانع می‌داند و می‌گوید: «واحدهای تئوری ارتودنسی در کوریکولوم آموزشی دوره دندان‌پزشکی عمومی به حد کافی لحاظ شده‌اند و اگر دانشجویان به‌خوبی آن‌ها را فرا بگیرند و برای درمان‌های بالینی هم زمان مناسبی در اختیار داشته باشند، قادر خواهند بود در حد یک دندان‌پزشک عمومی، کار ارتودنسی متحرک انجام دهند.»

وی ادامه می‌دهد: «البته ذکر این نکته ضروری است که نحوه اجرای این واحدها در دانشگاه‌ها مبحث مجزایی است و از آنجا که ارتودنسی سرفصلی گسترده است و طول درمان زیادی دارد، ممکن است دانشگاه‌ها در عمل در این بخش قدری مشکل داشته باشند. چنانچه من شاهد هستم زمانی که دانشجویان در بخش ارتودنسی‌ در اختیار دارند، برای آنکه بتوانند دانسته‌های خود را به کار ببندند و نتیجه درمان را ببینند، قدری کوتاه است.»

وی خاطرنشان می‌کند: «دانشجویان برای دیدن نتیجه درمان ارتودنسی خود، باید حداقل بیمار را دو تا سه سال فالو کنند و این در حالی است که دانشجویان دوره عمومی، سه واحد ارتودنسی در کوریکولوم خود دارند که یکی از آن‌ها به آموزش‌های پری‌کلینیک می‌گذرد. این در حالی است که حتی اگر دانشجویان هر سه واحد را هم به درمان عملی بپردازند، به نتیجه درمان نمی‌رسند و این موضوع سبب می‌شود در عمل در مدیریت بیماران تاحدودی احساس ضعف کنند.»

مبنای ارتودنسی ثابت در دکترای عمومی دندان‌پزشکی گذاشته نمی‌شود

دکتر آخوندی، در ادامه در پاسخ به این سؤال که آیا دندان‌پزشکان عمومی می‌توانند با حفظ ضوابطی، به درمان ارتودنسی ثابت هم وارد شوند، می‌گوید: «مبنای آموزش ارتودنسی برای دندان‌پزشکان عمومی، مبحثی مجزا از ارتودنسی ثابت است. چرا که دانشجویان دوره تخصص، برای ورود به این درمان، حدود یک سال مباحث تخصصی‌تر را مطالعه می‌کنند. بنابراین دندان‌پزشکان عمومی به هیچ وجه نمی‌توانند به درمان ارتودنسی ثابت ورود کنند.»

وی تأکید می‌کند: «انجام درمان ارتودنسی ثابت، نیازمند اطلاعات بسیار کاملی است که طول دوره دکترای عمومی برای آموزش آن کفایت نمی‌کند. چرا که دانشجویان باید مبحث رشد و نمو، تشخیص و تیشو ری‌اکشن را به طور کامل بیاموزند و این در حالی است که یک دهم این مباحث هم در دوره دکترا آموزش داده نمی‌شود.»

ادعای آموزش ارتودنسی ثابت در بخش خصوصی، کاذب و منفعت طلبانه است

این استاد رشته ارتودنسی در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان می‌کند: «جا افتادن تفکر ارتودنسی ثابت در ذهن دانشجو، به تنهایی حداقل پانصد ساعت آموزش تئوری می‌طلبد و بعد از آن شخص می‌تواند آرام آرام وارد کار بالینی شود. بنابراین روشن است که این آموزش در حیطه توان بخش خصوصی نیست و ادعای آموزش ارتودنسی ثابت خارج از دانشگاه، ادعایی کذب است که عوارض آن را دائماً در دادگاه‌های نظام‌پزشکی و پزشکی قانونی مشاهده می‌کنیم.»

وی خاطرنشان می‌کند:«افرادی در قالب بخش خصوصی برای تأمین منافع خود، آموزش‌های نصفه و نیمه‌ای به دانشجویان می‌دهند و نام آن را ارتودنسی ثابت می‌گذارند. در حالی که این درمان فقط براکت چسباندن نیست. بلکه براکت ابزاری برای اعمال نیرو است و دندان‌پزشک باید بداند که به واسطه آن باید نیرو را چگونه و به کدام موضع اعمال کند و سیاست اعمال نیرو و طرح درمان چه باید باشد که هیچ آموزش دهنده‌ای خارج از دانشگاه به این مباحث نمی‌پردازد.»

دکتر محمدصادق آخوندی در پایان تصریح می‌کند: «اگر در ارتودنسی ثابت، صرفاً بنا بر براکت چسباندن باشد، این کار را به نرس هم می‌توان آموزش داد، اما سیاست اعمال نیرو با براکت، نیازمند یادگیری بایومکانیک و تیشو ری اکشن و رشد و نمو و تشخیص است، اما از آنجا که دندان‌پزشکان گمان می‌کنند در ارتودنسی ثابت خبر خاصی نهفته است، فریب می‌خورند و بدون داشتن این اطلاعات، کاری را انجام می‌دهند که پایان خوبی ندارد. به هر حال باید از این رفتارها پرهیز کرد، چرا که کسانی که به ما مراجعه می‌کنند هم خانواده ما هستند و ما که این اطلاعات را داریم نباید با درمان‌ ناقص که نتیجه آموزش غلط است، به آنان لطمه برسانیم.»

منبع:دندانه