دندانپزشک آوازهخوان!
دندانپزشکی که ترس بیماران را با یک روش ابتکاری از بین میبرد
گروه خبر دندانه- گاز خنده یا آمپول بی حسی به جای خود؛ ولی وقتی در مطب دکتر «جرالد کاراتولا» هستید، گوش دادن به آواز هم جزء خدماتی محسوب میشود که برای از یاد بردن درد به شما ارائه میشود.
این دندانپزشک ۵۸ ساله نیویورکی که پای ثابت برنامههای «دکتر آز» است، موقع کار روی دندانهای بیماران، برایشان آواز میخواند تا حالشان خوش شود: «دندانپزشکی فقط خالی کن، پر کن، پول بگیر نیست. من دندانپزشکی هستم که همه چیز را یکجا میبینم، ذهن، بدن و روح را با هم درمان میکنم… ترس از دندانپزشکی یک چیز واقعی و ملموس است. آواز خواندن حواس بیمار را از آن پرت میکند و به من هم کمک میکند کارم را بهتر انجام دهم.»
او میگوید از سن ۶ سالگی هدفش معلوم بوده و میخواسته دندانپزشک شود. حتی یکی از کارتهای پدرش را هم برداشته و اسمش را روی آن چسبانده بود تا بیزینس کارت خودش را بسازد. روی این کارت نوشته شده بود: «دندانپزشک خوب» و زیرش هم شماره تلفن داشت: «این را به دندانپزشکم دادم، او هم هیستریک شد و کارت را به مادرم داد و مادرم هم کارت را به من برگرداند.»
ریچارد گرکوی ۴۸ ساله که در نیوجرزی زندگی میکند اما برای کار و رسیدگی به دندانهایش به منهتن میرود، درباره دندانپزشک محبوبش میگوید: «همیشه لبخند به لب دارد، همیشه میخندد… به او گفتم اهل محله دین مارتین هستم، او هم یک آواز از دین مارتین خواند. حتی وقتی دهانت بی حس است، باز هم فکر میکنی روی لبت لبخند نشسته.»
کنسرت!
بیلی جوئل، پیانیست و آهنگ ساز معروف، یکی از بیماران دکتر کاراتولا بود. ۱۴ سال پیش جوئل زیر دست کارتولا بود که دکتر همراه با رادیو زیر آواز زد: «نمیتوانست چیزی بگوید چون دستهای من توی دهانش بود!» وقتی دکتر یک آهنگ از فرانک سیناترا میخواند، جوئل از صدای او تعریف میکند و دکتر هم از فرصت استفاده میکند و میپرسد، امکانش هست یک روز با او آواز بخواند، مثلاً به عنوان صدای پس زمینه؟ و جواب میشنود: «نه، تو باید تک خوان باشی!» و یک روز در سال ۲۰۰۳، بیلی جوئل در برنامهاش از دکتر دعوت میکند به عنوان مهمان ویژه، روی سن برود و آواز بخواند. کاراتولا هم در پایان برنامهاش، به شوخی میگوید: «بیلی هم از دوشنبه عصب کشی میکند».
او هم چنین در عروسیها نیز آواز میخواند: «از وقتی در مراسم ازدواج دخترم خواندم، همه دوستانش از من میخواهند در مراسم آنها هم بخوانم!»
منبع:دندانه