افسانههای دندانپزشکی ۲
مجموعه مطالبی که تحت عنوان «افسانههای دندانپزشکی» در سایت دندانه خواهید خواند یادداشتهایی است که دکتر حامد اسماعیلیون در صفحه شخصیاش در فیسبوک، درباره مقایسه شرایط درمانهای دندانپزشکی در ایران و کانادا منتشر کرده است. با توجه به فعالیت درمانی دکتر اسماعیلیون در کشور ایران و کانادا یادداشتهای این دندانپزشک خوشقلم میتواند تصویر مناسبی از شرایط دندانپزشکی در دو کشور به مخاطب ارایه دهد.
بخش دوم این مجموعه یادداشت پیش روی شماست:
در کانادا «دندانپزشک تجربی» یا «کمک دندانپزشک تجربی» وجود خارجی ندارد. افرادی هستند به نام دندانساز یا دنچریست که دانشگاه میروند و فقط میتوانند دستدندان بسازند.
در کانادا شغلی وجود دارد به نام «بهداشتکار دهان و دندان» که پایهٔ دندانپزشکی در کاناداست و اغلب خانم هستند احتمالن هزاران بهداشتکار خانم در این کشور و در مطبهای دندانپزشکی کار میکنند. این شغل در ایران هم بوده. سالها پیش در ایران مردانی را به عنوان بهداشتکار تربیت کردند و به روستاها و شهرهای کوچک فرستادند. مدرکشان فوقدیپلم بود. در دههٔ شصت شبی را جلوی مجلس صبح کردند و مجلس تصویب کرد بعد از قبولی در آزمون بروند و دندانپزشک بشوند. در حقیقت این تصمیم اشتباه حلقهٔ اتصال بیماران با دندانپزشک را از بین برد. شنیدم دانشگاه همدان از امسال این رشته را احیا کرده است. دیر است اما قابل تقدیر.
اینجا دستیاران دندانپزشکی هم ملزم به رفتن به دانشگاه هستند و ردهبندی دارند. بعضیشان میتوانند عکس رادیوگرافی بگیرند و قالبگیری کنند بعضی نه. حرفهای هم هست به نام مدیر کلینیک که اغلب نیاز به مدرک دانشگاهی یا گذراندن دورههای خاصی دارد.
پس وقتی وارد یک کلینیک استاندارد در کانادا میشوید با افراد مختلفی سر و کار خواهید داشت. منشی، دستیار، بهداشتکار، دندانپزشک و در موارد خاص مدیر کلینیک. اغلب کلینیکها کارمندان زیادی دارند. کلینیک وایرتوندرهٔ ما یک منشی دو دستیار دو بهداشتکار و دو دندانپزشک دارد و کلینیک هانوور دو منشی دو دستیار یک هماهنگکنندهٔ درمان سه بهداشتکار و دو دندانپزشک. مدیر کلینیک هم مشترک است.
بعضی از این مشاغل در مطبی معمولی در ایران وجود ندارند.
منبع:دندانه