تجهیزات دندانپزشکی تاج الدین
0 محصولات نمایش سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

کرونا و تورم؛ دغدغه‌ای ۳۶ هزار دندانپزشک

کرونا و تورم؛ دغدغه‌ای ۳۶ هزار دندانپزشک

 

گزارش روزنامه پزشکی سپید به مناسبت روز ملی دندان‌پزشکی/ امین جلالوند
امروز را روز ملی دندانپزشک، نام‌گذاری کرده‌اند. طبق آمارهای سازمان نظام پزشکی، حدود ۳۶ هزار دندانپزشک در کشور شماره نظام پزشکی دارند. در طول ۱۴ ماه گذشته، اغلب دندانپزشکان از تبعات کرونا در امان نماندند. بسیاری از مطب‌های دندانپزشکی تعطیل شد و شمار زیادی از دندانپزشکان هم به کرونا مبتلا شدند. جدای از کرونا که سلامت دندانپزشکان را هدف قرار داد و به تعطیلی مطب‌ها نیز دامن زد، افزایش شدید تورم در حوزه سلامت نیز موجب شد که دخل و خرج بسیاری از مطب‌های دندانپزشکی با یکدیگر همخوانی نداشته باشد.

کرونا و تورم؛ دغدغه‌ای ۳۶ هزار دندانپزشک

کرونا و تورم؛ دغدغه‌ای ۳۶ هزار دندانپزشک

با توجه به افزایش چشمگیر نرخ ارز، افزایش تصاعدی اجاره مطب‌ها و افزایش چند برابری قیمت مواد اولیه و تجهیزات دندانپزشکی، کار به جایی رسید که برخی از مطب‌های دندانپزشکی، عطای خدمت را به لقایش بخشیدند. بخصوص برای بسیاری از دندانپزشکان جوان، راه‌اندازی مطب شخصی به یک رویای دست نیافتنی تبدیل شده است.
علی تاجرنیا، رئیس هیات مدیره جامعه دندانپزشکی ایران با اشاره به مشکلات دندانپزشکان در دوران کرونا، خاطرنشان کرد: «کرونا به رشته دندانپزشکی و دریافت خدمات آن آسیب جدی وارد کرده است. میزان مراجعه مردم به دندانپزشکی در روزهای کرونایی کاهش یافته است. شمار قابل توجهی از مطب‌های شخصی دندانپزشکان نیز تعطیل شده است.»
تاجرنیا با بیان اینکه اداره مالیات می‌تواند تعداد مطب‌های تعطیل شده دندانپزشکی را اعلام کند، تصریح کرد: «متأسفانه ما نمی‌توانیم آمار دقیق از تعداد مطب‌های شخصی دندانپزشکی که تعطیل شدند را ارائه دهیم، چون وقتی این مطب‌ها تعطیل می‌شوند به اداره مالیات اعلام می‌کنند؛ بنابراین بهترین مرجع برای اعلام این اعداد و ارقام اداره مالیات است. البته جا دارد اینجا به این موضوع هم اشاره کنم که برخلاف حمایت‌هایی که از مشاغل دیگر می‌شود، هیچ نوع حمایتی از دندانپزشکان در دوران کرونا صورت نگرفته است. به طور مثال ارائه بیمه بیکاری به کارکنان مطب‌های دندانپزشکی پس از تعطیل شدن، پیش‌بینی نشده است.»
رئیس هیات مدیره انجمن دندانپزشکی ایران با اشاره به ابتلای شمار زیادی از دندانپزشکان به کرونا، یادآور شد: «آمار دقیقی از تعداد دندانپزشکان مبتلا به کرونا به ما ارائه نشده است، اما در یک سال گذشته ۱۵ تا ۲۰ نفر از همکاران دندانپزشک ما به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست دادند که بخشی از آن‌ها حین ارائه خدمات به بیماران مبتلا شدند.»
تاجرنیا با اشاره به مشکل حمایت نکردن بیمه‌ها از خدمات دندانپزشکی، تأکید کرد: «باوجود اینکه بیمه‌‎ها تعرفه مناسبی در حوزه دندانپزشکی ارائه نمی‌دهند، اما دندانپزشکان آماده هستند با آن‌ها قرارداد ببندند. با این وجود این استقبال از سمت بیمه‌ها دیده نمی‌شود، چون طبق یک عرف قدیمی به دندانپزشکی نگاه درمانی ندارند. نیاز مردم به خدمات دندانپزشکی زیاد است، اما بیمه‌ها ترجیح می‌دهند جایی سرمایه‌گذاری کنند که منافع اقتصادی برای آن‌ها داشته باشد؛ بنابراین نیازمند این هستیم که دولت سوبسیدی دهد تا خدمات دندانپزشکی نیز تحت پوشش بیمه قرار گیرد.»
مروری بر تاریخچه نام‌گذاری روزدندانپزشک
از سال ۱۳۴۳، روز ۲۴ دی‌ماه، سالروز تأسیس جامعه دندانپزشکی ایران به نام «روز دندانپزشکی» نامیده شد. در دی ماه سال ۱۳۶۲ به پیشنهاد انجمن اسلامی دندان‌پزشکان ایران و تصویب هیات وزیران، روز ۲۳ فروردین‌‌ماه به عنوان روز ملی دندان‌پزشک نام‌گذاری شد. این روز مصادف با تاریخ تصویب طرح بهداشتکار دهان در مجلس در سال ۱۳۶۰ بود.
مجلس شورای اسلامی در ۲۳ فروردین سال ۱۳۶۰ به‌ منظور گسترش و پیشرفت خدمات درمانی و بهداشتی دهان و دندان در مناطق محروم کشور و روستاها، قانونی با عنوان «طرح تربیت بهداشت‌کاران دهان و دندان» را تصویب کرد. در این قانون، وزارت بهداشت و درمان موظف شد که داوطلبانی را برای تربیت در این دوره، جذب کند و پس از ارائه آموزش‌های لازم، با مدرک فوق دیپلم آنان را در مناطق محروم به خدمت گمارد. مجلس در نظر داشت که از این طریق، ضمن ارائه خدمات اولیه دهان و دهان در مناطق محروم، از شیوع بیماری‌های دهان و دندان هم جلوگیری کند و اصل پیشگیری را مورد نظر قرار دهد.
پیش‌تر هم علی تاجرنیا، رئیس هیات مدیره انجمن دندانپزشکی ایران درباره انتخاب ۲۳ فروردین به‌عنوان روز دندانپزشک، تأکید کرده بود: «یک سری افراد، با هر انگیزه‌ای زحمتی کشیده‌اند و روزی را به نام دندان‌پزشک ثبت کرده‌اند. البته در این نام‌گذاری کج‌سلیقگی شده و دوستان می‌توانستند گزینه مناسب‌تری را انتخاب کنند، اما با توجه به اینکه ثبت یک روز در تقویم رسمی کشور بسیار مشکل است، شاید مناسب‌تر باشد در شرایط کنونی بجای بحث و جدل در مورد گزینه جایگزین و خدشه وارد کردن به این روز، به تقویت همین مناسبت بپردازیم.»
او یادآور شده بود: «بدسلیقگی در انتخاب روز دندانپزشک دیده می‌شود، زیرا مصداق این مناسبت با حوزه دندان‌پزشکی تعارض دارد؛ یعنی تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان بیشتر مناسب تکریم بهداشتکاران است تا دندانپزشکان. با این وجود، من موافق انتخاب روز مناسب‌تر و فراگیرتری به نام روز دندان‌پزشکی هستم. البته این انتخاب باید اول مورد پذیرش جامعه دندان‌پزشکی قرار بگیرد و در ادامه وارد فرآیند تصویب در هیات دولت شود. در هر حال تا آن زمان بهتر است به عنوان این روز دست نزنیم و به آن خدشه وارد نکنیم.»
البته در کشورهای مختلف روزهای متفاوتی به عنوان روز دندانپزشک تعیین شده است. انجمن دندانپزشکی آمریکا و فدراسیون بین‌المللی دندانپزشکی، روز ۱۲ سپتامبر را به عنوان «روز جهانی بهداشت دهان و دندان» انتخاب کرده‌اند و روز ۹ فوریه نیز به‌عنوان روز جهانی دندانپزشک نام‌گذاری شده است.
از عمر دندانپزشکی در ایران بیش از ۹۰ سال می‌گذرد. گفته می‌شود که در سال ۱۳۰۰ هجری شمسی فقط سه نفر دندانپزشک در تهران وجود داشت. اولین دانشکده دندانپزشکی نیز در سال ۱۳۳۵ در دانشگاه تهران دایر شد.
پای دغدغه‌های جامعه دندانپزشکان کشور
بسیاری از دندانپزشکان تأکید دارند که با توجه به وضعیت اقتصادی که بر حوزه دندانپزشکی تحمیل شده است، عملاً امکان ارائه خدمت و باز ماندن برای بسیاری از مطب‌ها وجود ندارد.
بهنام عباسیان، عضو شورای عالی نظام پزشکی کشور هم در گفتگو با سپید انتقاد می‌کند: «تأمین‌کنندگان تجهیزات پزشکی، قیمت تجهیزات مورد نیاز جامعه پزشکی را گاهی تا پنج برابر افزایش داده‌اند، اما تعرفه‌های جامعه پزشکی تغییر محسوسی ندارد.»
او یادآور می‌شود: «برای جامعه پزشکی تجهیز محور مثل دندانپزشکان، تعرفه‌ها به شدت غیرمنطقی است و هیچ کسی درد این گروه از پزشکان را نمی‌بیند. با تعرفه‌های فعلی، تیر خلاص را به بخش خصوصی حوزه سلامت زده‌اند؛ آن هم بخش خصوصی که حدود ۷۵ درصد بار نظام سلامت به دوش آن‌ها واگذار شده است.»
عباسیان تأکید می‌کند: «واقعیت این است که قیمت تمام شده خدمات پزشکی، بسیار بالاتر از تعرفه‌هایی است که تعیین می‌شود. جامعه پزشکی، جدای از مردم نیست. ما انتظار داریم که در رسانه ملی بتوانیم خیلی واضح به مردم توضیح بدهیم که هزینه تمام شده خدمات پزشکی چقدر است و چقدر یارانه در این حوزه پرداخت می‌شود تا ناعادلانه بودن تعرفه‌های فعلی کاملاً مشخص شود.»
همچنین مهدی کشاورز، دندانپزشک نیز در گفتگو با سپید به مشکل تأمین مواد اولیه دندانپزشکی اشاره می‌کند و می‌گوید: «دندانپزشکی یک رشته تجهیزمحور است؛ یعنی یک دندانپزشک بدون تجهیزات و مواد اولیه نمی‌تواند بسیاری از خدمات دندانپزشکی را به بیمارش ارائه دهد. با این وجود، هر روز شاهد گرانی یا کمبود یک نوع ماده اولیه دندانپزشکی هستیم. هر بار با تغییرات قیمت ارز، هزینه‌های مطب‌داری نیز دستخوش تغییر می‌شود. در چنین شرایطی کار کردن بسیار سخت و نامطمئن است، چون هیچ پیش‌بینی نسبت به هزینه‌های آینده مطب نداریم.»
او با اشاره به تعطیل بودن بسیاری از مطب‌های دندانپزشکی در دوران کرونا، یادآور می‌شود: «هربار که کرونا اوج می‌گیرد و آمار قربانیان و مبتلایان افزایش پیدا می‌کند، به همان نسبت هم آمار مراجعه به مطب‌های دندانپزشکی کاهش پیدا می‌کند. حتی کار به جایی رسیده است که خیلی‌ها از ترس ابتلا به کرونا، برخی کارهای ضروری در حوزه دندانپزشکی را به تعویق انداخته‌اند. همین اتفاق علاوه بر اینکه به سلامت مردم آسیب زده، باعث شده است که دخل و خرج بسیاری از مطب‌های دندانپزشکی نیز با یکدیگر همخوانی نداشته باشد. شما در نظر بگیرید که دندانپزشک با سختی و با صرف هزینه‌های سنگین، مواد اولیه و تجهیزات مورد نیاز را تهیه می‌کند، اما حتی اطمینان ندارد که مراجعه کننده داشته باشد یا خیر. در این شرایط، هزینه‌هایش سوخت می‌شود. در عین حال، برخی هزینه‌ها مثل اجاره مطب و حقوق پرسنل هم که متوقف نمی‌شود و تحت هر شرایطی باید پرداخت شود. اگر فکری به حال مدیریت این اوضاع نشود، تعطیلی بسیاری از مطب‌ها غیرقابل اجتناب خواهد بود.»
از سوی دیگر، محمدصادق آخوندی، متخصص ارتودنسی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز در گفتگو با سپید به مشکل افزایش هزینه‌ها در حوزه دندانپزشکی اشاره می‌کند و می‌گوید: «قیمت تجهیزات دندانپزشکی، معمولاً تابعی از نرخ بازار و نرخ ارز است. مواد مصرفی هم که در این حوزه وارد کشور می‌شود، بر اساس همین نرخ ارز است. به هر حال کسی که سرمایه‌گذاری کرده است و مواد مصرفی دندانپزشکی را وارد می‌کند، هرگز این مواد و تجهیزات را با قیمت‌های قبلی به مصرف‌کنندگان نمی‌فروشد. اغلب واردکنندگان مواد و تجهیزات دندانپزشکی، این اقلام را با نرخ ارز آزاد تهیه می‌کنند؛ بنابراین هرچقدر قیمت ارز بالاتر برود، به همان نسبت هم قیمت اقلام مصرفی در دندانپزشکی بالاتر می‌رود.»
او تأکید می‌کند: «یکی از مشکلات عمده این است که وقتی نرخ ارز و قیمت اقلام دندانپزشکی بالا می‌رود، دیگر قیمت‌ها پایین نمی‌آید؛ حتی اگر نرخ ارز هم پایین بیاید. استدلالشان هم این است که ما تجهیزات و مواد مصرفی را با نرخ ارز بالا تهیه کرده‌ایم. همچنین به دلیل تحریم‌ها، بسیاری از مواد و تجهیزات دندانپزشکی به شکل غیررسمی وارد کشور می‌شود و در نتیجه، این هزینه‌ها نیز به قیمت تمام شده اضافه می‌شود. هزینه‌های دور زدن تحریم، هزینه حمل و نقل و گمرک، هزینه‌های حواله پول به دلیل محدودیت انتقال ارز و … بخش جدایی ناپذیری از این هزینه‌هاست که در نهایت به مصرف کنندگان تحمیل می‌شود.»
آخوندی یادآور می‌شود: «برخی از اعضای جامعه پزشکی، چندان با مواد و تجهیزات پزشکی مختلف، سر و کار ندارند، اما فعالیت دندانپزشکان با مواد و تجهیزات پزشکی، گره خورده است. این‌طور هم نیست که هربار با افزایش این اقلام بتوانیم تعرفه‌ها را تغییر دهیم. مثلاً در نظر بگیرید ما با بیماران متعددی قرارداد دو ساله و یک ساله داریم و در نوبت‌های مختلف، کار درمان بیماران را پیش می‌بریم. تعرفه خدمات را هم در همان موقع عقد قرارداد مشخص کرده‌ایم. از سوی دیگر، از نظر اخلاقی هم خودمان راضی نمی‌شویم که افزایش تعرفه داشته باشیم، زیرا بسیاری از بیماران هم توانایی مالی محدودی دارند. در نتیجه، چوب افزایش هزینه‌ها را در نهایت جامعه دندانپزشکی متحمل خواهد شد.»
با توجه به اینکه به گفته کارشناسان، حداقل تا یک سال دیگر با کرونا دست و پنجه نرم خواهیم کرد، جامعه دندانپزشکان انتظار دارند که دغدغه‌های آن‌ها نیز در سطح ستاد ملی مقابله با کرونا بررسی شود. آن‌ها تأکید دارند که باید ضمن کنترل تورم در حوزه تهیه تجهیزات دندانپزشکی، حمایت‌های مالی نیز برای تداوم فعالیت مطب‌های آسیب دیده از کرونا در نظر گرفته شود.

منبع:دندانه

0
دیدگاه‌های نوشته