بازنشستگی اساتید قدیمی، تلاشی برای چابکسازی آموزشی و گردش نخبگان یا ضربه به جایگاه علمی و کاهش غنای آموزشی دانشکدههای دندانپزشکی
طی روزهای اخیر خبر مخالفت با بازنشستگی برخی اساتید پیشکسوت و نامدار دانشکده دندانپزشکی تهران در فضای مجازی منتشر شده است.
دکتر بهمن سراج و دکتر شهرابی (دندانپزشکی کودکان)، دکتر احمد سوداگر و دکتر آخوندی (ارتودنسی)، دکتر محمد بیات و دکتر حسین حیدر (جراحی دهان، فک و صورت)، دکتر رکن و دکتر صالحی (پریودنتولوژی)، دکتر خدمت، دکتر شیخرضایی و دکتر قربانزاده (اندودنتیکس)، دکتر جلالی (پروتزهای دندانی) از جمله اساتیدی هستند که صدور حکم بازنشستگی آنها موجب اعتراض شده و برخی اساتید و رزیدنتها در نامههایی به رییس دانشگاه خواهان لغو احکام آنها شدهاند.
بازنشستگی اساتید پس از اتمام دوره خدمت روالی معمول است اما آنچه موجب اعتراض شده عدم امکان جایگزینی و استخدام عضو هیات علمی جدید است که به گفته معترضان موجب کاهش تعداد اعضای هیات علمی و نقصان در روند فعالیتهای علمی و آموزشی خواهد شد.
به نظر میرسد رییس جدید دانشکده دندانپزشکی تهران در مدت کوتاهی پس از انتصاب تصمیم به اصلاحات جدی و اساسی در این دانشکده گرفته است که از جمله آنها میتوان به تغییر مدیران گروههای آموزشی پیش از اتمام دوره مسئولیت، اخراج شرکت دانشافزای ثمین از دانشکده و حالا تصمیم بر بازنشستگی برخی اساتید مشهور و پیشکسوت اشاره کرد.
سوال اینجاست حضور اساتید سالدار و پیشکسوت تا چه حد در کیفیت و غنای علمی آموزشی دانشکدههای دندانپزشکی موثر است. در دو راهی تجربه و کسوت اساتید قدیمی و پویایی و انگیزه اساتید جوان، کدامیک میتوانند به ارتقاء علمی و آموزشی دانشکدهها کمک کنند.
باید منتظر ماند و دید که نتیجه بازنشستگی اساتید قدیمی برای دانشکده دندانپزشکی تهران چه خواهد بود.
نظر شما در این زمینه چیست؟
منبع:دندانه