تأثیر ورزش‌های هوازی بر درد، اضطراب و کیفیت زندگی بیماران دچار اختلالات گیجگاهی فکی

 

درد و اضطراب در بیماران مبتلا به اختلالات گیجگاهی فکی (TMD)، سبب کاهش کیفیت زندگی آنان می‌شود و مشاهدات بالینی نشان می‌دهد برنامه‌های ورزشی درمانی و هوازی سبب التیام این عوارض می‌شوند.

ژورنال توانبخشی دهان، به تازگی نتایج تحقیقی را منتشر کرده که پژوهشگران در آن برای بررسی این موضوع، ۴۵ بیمار مبتلا به TMD را به ۳ گروه تقسیم کرده و گروه اول برنامه ورزشی درمانی، گروه دوم برنامه‌ی ترکیبی ورزشی هوازی و درمانی و گروه سوم برنامه‌ی ورزشی هوازی دریافت کردند. شدت درد در این گروه‌ها به وسیله‌ی مقیاس درجه‌بندی عددی (NRS) و سطح اضطراب و کیفیت زندگی به ترتیب به وسیله‌ی GAD-7 و OHIP-14 تعیین شد.
این پارامترها در ابتدای تحقیق، پایان هفته‌ی هشتم و ۸ تا ۱۲ هفته پس از پایان تحقیق، هر مرتبه دو بار سنجیده شدند.

ورزش‌های هوازی به تنهایی بی‌تاثیرند
در پایان مشاهده شد NRS به طور قابل توجهی در هر سه گروه کاهش یافت؛ OHIP در گروه اول و دوم کاهش یافت؛ اما در گروه سوم کمتر نشد؛ اما GAD-7 در بین سه گروه تفاوتی نشان نداد.
از این تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که برنامه‌های درمانی و ترکیب آن با برنامه‌های ورزشی هوازی سبب کاهش قابل توجهی در درد و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلالات فکی گیجگاهی در هفته‌های هشتم و دوازدهم می‌شود؛ اما این نتایج در گروهی که تنها ورزش هوازی داشتند مشاهده نشد.

منبع:دندانه