دندانپزشکی را ندیدهایم که کار پیشگیری کند!
هر دانشکده کوچک دندانپزشکی سالانه ۱۰ میلیارد تومان هزینه دارد و فقط دندانپزشک برای درمان تربیت میکند، تعرفه خدمات پیشگیری از پوسیدگی آن قدر پایین است که من دندانپزشکی را ندیدهام که در این زمینه کار کند.
این جملات بخشی از جملات دکتر حسین حصاری است که مدتی است در عرصه رسانهای بسیار فعال شده است. این جملات البته حرف تازهای نیست. طی سالهای گذشته بسیاری از صاحبنظران حوزه دندانپزشکی از درمان-محور بودن آموزش دندانپزشکی در ایران انتقاد کردهاند.
اما چرا در حالی که هم مشکلات و هم راهکار علبه بر مشکلات دندانپزشکی برای کارشناسان این حوزه مشخص است هنوز همه چیز در حد حرف و گلایه و انتقاد باقی مانده و هیچ راهکار عملی در اینباره مشاهده نمیشود؟
ادامه صحبتهای دکتر حسین حصاری را بخوانید:
هر دانشکده دندانپزشکی با ۴۰ دانشجو سالانه ۱۰ میلیارد تومان هزینه دارد اما با این هزینه درد مردم از بین نمیرود چرا که مشکلات مردم با پیشگیری مرتفع میشود بنابراین مهم است که اجازه ندهیم دندان کودک ۶ ساله بپوسد چرا که اگر این اتفاق روی دهد هزینهای ۱۰ برابر پیشگیری برای درمان نیاز دارد.
حصاری خاطرنشان کرد: یعنی اگر دندانهای کودکان با ۵۰ هزار تومان در سال بتواند از پوسیدگی در امان باشد پس از پوسیدگی دست کم باید با سه برابر هزینه آن را ترمیم کرد که این رقم با کمترین تعرفه عنوان شد.
این دندانپزشک تأکید کرد: هنر نظام سلامت مترقی و پیشرفته در آن است که کار درست را به موقع انجام دهد یعنی پیشگیری کند نه اینکه پس از خراب شدن دندان با بهترین روشها و تکنیکها آن را ترمیم کند.
دکتر حصاری افزود: تعرفههای اقدامات پیشگیری به حدی پایین است که هیچ مطبی با این تعرفهها فیشورسیلنت را انجام نمیدهند ضمن اینکه فرآیند مالی دریافت هزینهها از بیمه طولانی است و من تاکنون پزشکی را ندیدم که این کار را انجام دهد.
وی افزود: چنانچه دندانی به عصب نرسیده باشد بیمههای تکمیلی ۶۰ تا ۷۰ هزار تومان برای آن در نظر گرفتهاند و در مطبهای خصوصی ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان برای ترمیم این دندان اخذ میشود.
این دندانپزشک گفت: اگر دندان به عصب رسیده باشد هزینه درمان عصبکشی بسته به تعداد ریشهها و سختی تا ۳ برابر یک ترمیم ساده هزینه دارد یعنی عصبکشی و ترمیم دندان آسیا ۳ پیشگیریبرابر سایر دندانها هزینه دارد بنابراین پیشگیری یکی از بهترین روشهای کاهش ابتلا به پوسیدگی و در نتیجه هزینههای درمانی است که کشورهای پیشرفته نیز به این سمت حرکت کردهاند چرا که آنها نیز قادر به تأمین هزینه درمان نیستند.
منبع:دندانه