0 محصولات
نمایش سبد خرید
عماد قلی‌پور، هنرمند تاتر از تجربه حضور در حوزه دندانپزشکی می‌گوید
بازیگری در بازار دندانپزشکی
نگار مراد
ظاهرا هنرمندان سینما تاتر و دندانپزشکان با هم قهرند! شاهد این ادعا آن است که در طی تمام این سال‌ها از میان دندانپزشکان ایرانی کمتر کسی به حوزه هنرهای نمایشی پا گذاشته و هنرمندان سینما و تاتر نیز در داستان‌ها و شخصیت‌ها و روایت‌هاشان کمتر جایی برای دندانپزشکان و دندانپزشکی قائل شده‌اند.
عماد قلی‌پور، کارگردان و بازیگر جوان تاتر از جمله معدود افرادی است که حضور در هر دو فضای دندانپزشکی و تاتر را تجربه کرده است. او در میان فعالیت‌های هنری و حرفه‌ای خود، یک سالی را به‌عنوان فروشنده و فعال بازار تجهیزات دندانپزشکی در #بازار_کاوه گذرانده و از نزدیک با دندانپزشکان و دندانپزشکی در ارتباط بوده است.
عماد قلی‌پور متولد ۱۳۶۸ در اصفهان و فارغ‌التحصیل دوره بازیگری آموزشگاه سمندریان است و طی سال‌های اخیر حضور پررنگی در حوزه هنرهای نمایشی داشته است . قلی‌پور فعالیت‌های هنری خود را از سال ۹۰ شروع کرده و بازی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی چندین نمایش، مجموعه تلویزیونی و تله‌فیلم را در کارنامه دارد.
بازی در نمایش ترن به کارگردانی حمیدرضا آذرنگ که بهمن و اسفند ۹۵ در سالن اصلی تاتر شهر روی صحنه بود آخرین کار اوست.
گفتگوی ما با این هنرمند جوان را در رابطه با تجربه حضور در حوزه دندان پزشکی و ارتباط با دندانپزشکان بخوانید:
عماد قلی‌پور، هنرمند تاتر از تجربه حضور در حوزه دندانپزشکی می‌گوید
آقای قلی‌پور! از فعالیت‌های هنری‌تان در حوزه نمایش بگویید.
حدود۶ سال است که فعالیت در حوزه تاتر را شروع کرده‌ام. رشته دانشگاهی‌ام هم تاتر است. می‌توانم به اجراهای صحنه‌ای چه در مقام بازیگر و چه کارگردان در خارج و داخل کشور اشاره کنم. آخرین تجربه کارگردانی‌ام نمایشی با نام «تابوت عهد» بود و البته اخیرا در تجربه‌ای جدید به‌عنوان سرمایه‌گذار نمایشی با عنوان «ماه در آب» به کارگردانی محمد یعقوبی حضور داشتم.
– از تجربه‌تان در یک شغل مرتبط با دندانپزشکی بگویید.
همیشه در گوش هنری‌ها مخصوصا اهالی تاتر خوانده شده که همراه با این کار شغلی را برای خودتان دست و پا کنید. هنوز که هنوز است این فرهنگ که تاتر به عنوان شغل معرفی شود جا نیفتاده است. شاید به همین دلیل و دلایل دیگر، در سال گذشته حرفه موقت و متفاوتی را تجربه کردم و در صنف تجهیزات دندانپزشکی، در بازار کاوه تهران، که مرکز این تجهیزات است مشغول شدم. در یک جهانی پر از تجهیزات. هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم یک دندان‌پزشک با چنین شرایطی روبروست و به چه علم بالایی نیاز دارد و البته سخت و حساس. همیشه دندان‌پرشکی را با وسایلی بسیار ساده تصور می‌کردم. اما بعد از حضور در این شغل و این بازار، شاهد این بودم که قصه کاملا متفاوت است.
– چه مدت در این حرفه حضور داشتید و چرا ادامه ندادید؟
حدود یک‌سال در این حوزه فعالیت داشتم. فعالیت در حوزه تجهیزات دندانپزشکی کاری بسیار سخت و نیازمند زمان و تمرکز بالاست که متاسفانه همزمان شده بود با تمرین‌های فشرده تاتر آن روزهای من. هرچه تلاش کردم هر دو را کنار هم داشته باشم نشد. متاسفانه زمان کافی به هیچ کدام نمی‌رسید و هر دو ناقص می‌ماندند.
– به عنوان که مدتی با قشر دندان‌پزشک از نزدیک سر و کار داشتید، شخصیت دندانپزشکان رو چطور دیدید؟
متاسفانه دندانپزشکان در جامعه ما انسان‌های مجبوبی نیستند چراکه در تمام اوقات برای عموم مردم یاداور درد و رنج و البته هزینه زیاد هستند. ولی خب فراموش می‌کنیم که همین دوستانند که به ما کمک می‌کنند تا دوباره لبخند بزنیم و این مساله کمی نیست. شاید از دور قشری مرفه و بدون هیچ دغدغه‌ای دیده شوند ولی من در این مدت همکاری با این دوستان، از قضاوت زود و بی‌دلیل خودم شرمنده شدم. مهربان، سخت‌کوش و البته عاشق زیبایی‌اند و همین صفات را برای دیگران دوست دارند.
– به‌نظر شما چرا دندانپزشکان حضور کمرنگی در حوزه سینما و تئا‌تر دارند؟ و در سوی مقابل چرا فیلمسازان کمتر به سوژه‌ها و شخصیت‌های مرتبط با دندانپزشکی می‌پردازند؟
متاسفم ازین بابت. معتقدم هنر سینما و تاتر آیینه جامعه هستند. بخشی از جامعه را می‌گیرند خلاصه و فشرده می‌کنند و همراه با پیامی برای عموم مردم ارائه می‌دهند. دندانپزشکان هم بخشی از مردم هستند. این صنف هم مثل دیگر صنوف پر از سوژه‌ها و موضوع‌های ناب برای تبدیل شدن به یه اثر هنری هستند که قطعا در نهایت با پیامی مثبت همراه خواهد بود. این قهر نه فقط در بین این دو رشته بلکه خیلی عمیق در جامعه شاهدش هستیم. قهری که نتیجه‌ای جز عقب‌گرد و عدم پیشرفت برای ملت ندارد. شاید اولین دلیلش عدم انتقاد ناپذیری‌مان باشد که در هر جایگاهی هستیم حاضر به پذیرش اشتباهاتمان نیستیم. اما ممکن است ما هم اشتباه کنیم؛ چه بازیگر باشیم، چه دندان‌پزشک، چه مکانیک یا هر شغل دیگری. در سال گذشته هم بار‌ها از اختلاف میان هنرمندان و پزشکان شنیده‌ایم.
من پزشکان و به خصوص دندانپزشکان عزیز را هنرمند می‌دانم. وقتی شخصی با هر لباس و مسلکی برای بالا بردن کیفبت زندگی همنوعانش تلاش دارد، چه اسمی جز هنرمند دارد. مگر نه این‌ست که تاتر پزشک روح عموم مردم است؟ و متاسفم که بعضی دوستان با سوءاستفاده از این هیاهو چه نامردانه در پی نهادینه کردن این قهر و تبدیلش به کینه هستند؛ در حالی که هدف و مسیر یکی‌ست: بالابردن کیفیت زندگی مردم، هم روحی هم جسمی.
– رابطه شخصی شما با دندانپزشکی و دندان‌پزشکتان چطور است؟
عالی! فکر می‌کنم آمار ترس از دندانپزشکی در بین مردم پایین نباشد. طبیعتا کار دندان‌پزشک بسیار حساس و ظرافت لازمه اصلی کار یک ندانپزشک است. ولی از دید من مساله مهم‌تر فضای آرام و محیط سالم و بهداشتی هست که اگر صادق باشیم هستند کلینیک‌هایی که خیلی به این اصول اولیه توجه نمی‌کنند. ولی خوشبختانه من از این بابت خوش‌شانس بودم. با کمی دقت می‌شود بهترین‌ها را در نزدیکی خودمان داشته باشیم.
– آیا تمایل دارید که در کنار فعالیت‌های هنری‌تان باز هم شغلی مرتبط با دندانپزشکی داشته باشید؟
باید بپذیریم که هر شغلی تخصص خاص خودش را نیاز دارد و فقط صرف فعل خواستن برای ورود به هر شغلی صحیح نیست. جامعه به دندان‌پزشک نیاز دارد. جامعه به تاتر هم نیاز دارد. جامعه به متخصصین نیاز دارد. پس کاش یاد بگیریم اگر تخصصی در زمینه‌ای نداریم صحنه رو برای افراد کار بلد خالی کنیم. قطعا اگر روزی من به این نتیجه رسیدم که دارای تخصص در این رشته هستم حتما در کنار بازیگری این کار را هم ادامه خواهم داد. جذابیت، فضا برای پیشرفت، گوناگونی محصولات و امور کاری و البته درآمد خوب از صفت‌های اصلی حوزه دندانپزشکی و تجهیزات دندانپزشکی هستند.
منبع:دندانه
0