هزینههای بالای تحصیل دندانپزشکی در کانادا و دانشجویانی که تا سالها مقروض خواهند بود
درس و قرض!
ترجمه اشکان نعمتپور: متئو یونگ از زمان دبیرستان دوست داشته دندانپزشک شود. از سختیها و مشکلات و هزینههای تحصیل در این رشته باخیر بود اما تصمیم گرفت بیخیال جنبههای منفی این شغل شده و وارد حرفه جذابی شود که نتیجهاش داشتن یک زندگی خوب و کسب و کار پر رونق است: «فکر میکنم چیزی که بیش از همه من را جذب کرد، استقلال این حرفه بود. به عنوان دندانپزشک میتوانی کسب و کار خودت را داشته باشی.»
یونگ رییس اتحادیه دانشجویان دندانپزشکی در کانادا است و سال چهارم و آخر درسش را در دانشگاه «بریتیش کلمبیا» میگذراند. اما در حالی که او آماده زندگی بعد از فارغالتخصیلی میشود، مثل خیلی از رفقایش به این نتیجه رسیده که رشته دندانپزشکی هم از افزایش هزینههای درس خواندن در کانادا در امان نمانده است.
آمار منتشر شده در این کشور نشان میدهد، امسال هزینه تحصیل در کانادا نسبت به سال گذشته به طور متوسط ۲۲۰ دلار و نسبت به ۱۰ سال قبل حدود ۲ هزار و ۹۰۰ دلار افزایش یافته است. اما در بین رشتههای مختلف دانشگاهی، وضعیت هزینهها در دندانپزشکی از همه بدتر است.
دانشجویانی که امسال دوره دندانپزشکی عمومی را در دانشگاه بریتیش کلمبیا آغاز کردهاند، به طور متوسط در طول ۴ سال آینده در مجموع ۱۱۵ هزار دلار شهریه به دانشگاه پرداخت خواهند کرد. این تازه هزینههای عادی است و معمولا خرج تحصیل بیش از این میشود.
رشته پزشکی از نظر هزینههای تحصیل با اختلاف زیاد دوم است. هزینه تحصیل پزشکی ۷۲ هزار و ۴۴۰ دلار است. جالب اینکه هزینه تحصیل در رشته دندانپزشکی به نسبت یک دهه پیش ۶۱ درصد افزایش یافته، در حالی که رشته پزشکی ۳۸ درصد افزایش هزینه داشته است.
دانشگاه بریتیش کلمبیا به دانشجویان تازه وارد توصیه میکند فقط برای هزینههای تحصیل در هر سال ۶۰ هزار دلار کنار بگذارند. این مقدار پول معادل هزینه بیش از ۵۰۰ درمان ریشه دندان است و برای دندانپزشکان آینده، همان قدر هم دردناک است.
یونگ میگوید: «ایده قرض کردن این همه پول و دانستن این که مقروض میشوی، ترسناک است. همیشه وام نیست و وامهایی که دولت به دانشجوها میدهد، بخشی از این هزینهها را پوشش میدهد. به نظر من، این مساله تا حدی روی سلامت دانشجوها اثر میگذارد.»
آندرا استیوس، یکی از مسوولان دانشگاه بریتیش کلمبیا میگوید یکی از دلایل هزینههای زیاد آموزش دندانپزشکی این است که اداره کلینیکهای دندانپزشکی در مجموعههای آموزشی، خیلی پرهزینه است: «برخلاف پزشکی که دانشجوها میتوانند به بیمارستانهای دولتی بروند و مهارتهای لازم را یاد بگیرند، در دندانپزشکی ما باید خودمان بیمارستانهای کوچکی داشته باشیم و آنها را اداره کنیم. برای همین است که سالانه حدود ۳۰ هزار دلار هزینه آموزش کلینیکی میگیریم. اگر دولت سلامت دندانها را زیر مجموعه بهداشت عمومی در نظر بگیرد، این هزینهها کم میشود.»
او میافزاید: «دانشگاه با موسسههای مالی در ارتباط است تا همه کسانی که وارد دانشکده دندانپزشکی میشوند، بتوانند وام بگیرند و درسشان را تمام کنند.
به این ترتیب، دانشجویان پس از پایان درس به جای این که مطب خود را راه بیندازند، ناچار میشوند در کلینیکهای دیگر کار کنند تا اول بدهیشان را تسویه کنند. شاید این مساله ابعاد منفی داشته باشد، اما یک نکته مثبت هم دارد، این که فارغالتحصیلان قبل از راه انداختن مطب خودشان، در کلینیکهای دیگران تجربه کسب میکنند.»
البته یک راه هم برای فرار از مقروض شدن وجود دارد: پیوستن به ارتش. در کانادا ارتش خرج تحصیل پزشکی و دندانپزشکی را پرداخت میکند، اما بعد از پایان درس، دکتر باید تا سالها برای آنها کار کند.
منبع:دندانه