هسته تقویتی برای دندان/ مروری بر سیستمهای پست و کور
از دسترفتن وسیع ساختار دندان پس از درمان ریشه باعث میشود بافت کمی از تاج دندان باقی بماند. باور عمومی بر آن است که برای بازسازی چنان دندانی به تقویت کور نیاز است…
شایعترین روشهای بازسازی دندانهای به شدت تخریب و درمان ریشه شده استفاده از کورهای متصل به پین و سیستمهای پُست و کور است. البته باید انتظارات از پست و کور را واقعی کرد تا از عوارض ناخواسته انتخاب این روش درمان پیشگیری کرد. با آنکه تصور میشود پُست و کور به تقویت دندان بپردازند، این حالت فقط وقتی ممکن است که پُست و کور بهگونهای به ساختار دندان باند شوند که یکپارچگی دندان بهبود یابد. امروزه اینکه کدام یک از سیستمهای رایج توانایی تامین این ویژگی را دارند محل شک است. زیرا وظیفه سیستم پُست و کور بهصورت اولیه تقویت دندان نیست بلکه فراهمکردن ساپورت برای گیر روکش یا ساختارهای دیگر تاجی است. بنابراین اگر ساختار تاجی قابلتوجهی از دندان باقیمانده باشد دیگر نیازی به پُستوکور نیست مگر اینکه قسمت عمده ساختار بالای لثه دندان از دست رفته باشد.
ویژگیهای مطلوب یک سیستم پُست و کور عبارتند از تامین حداکثر گیر با از دسترفتن حداقل ساختار دندانی، انتقال همزمان استرسها توسط کور به پُست و دندان، توانایی پُست برای انتقال استرسها به ساختار باقیمانده دندان بهگونهای که استرس شدیدی که بتواند باعث شکستن دندان شود ایجاد نکند، قابلیت خارجکردن پست در حالت شکست درمان و درنهایت سازگاری پُستوکور با روکش بعدی از جهت زیبایی.
انواع سیستمهای پُست
پستها یا پیشساختهاند یا ریختگی، در حالتی که پُست پیشساخته باشد، کور را میتوان با مواد مختلفی از جمله آمالگام، کامپوزیت و گلاس آیونومر مناسب بازسازی کرد. در هر حالت پُستوکورهای ریختگی بهعنوان یک سیستم واحد عمل میکنند و نیازمند ferrule هستند که دندان را در برابر نیروهای گوهای حفظ و به پیشگیری از شکستن دندان کمک کند.
انواع پستهای پیشساخته در دسترس عبارتند از: پستهای فلزی، پستهای رزینی تقویتشده با فایبر و پستهای سرامیکی.
پستهای فلزی
پستهای پیشساخته فلزی از فولاد زنگ نزن، نیکل کروم یا تیتانیوم ساخته میشوند. انتخاب این فلزات بهدلیل میل به داشتن مقاومت مطلوب در برابر خوردگی و استحکام تسلیم بالا بوده است.
این پستها لبه در قالب طرحهای متنوعی مانند بدون رزوه با سطوح موازی (مثل para – post whaledent)، بدون رزوه با سطوح متقارب (تیپر) (مثل Endo – Post kerr)، با رزوه و سطوح موازی مثل (Kurer Ancher system Teledyne)، با رزوه و سطوح متقارب (تیپر) مثل (Dentatus Screw Post، Demtatuy) در بازار وجود دارند.
بهطور خلاصه پست باید بدون تداخل با سیل ۵-۴ میلیمتری انتهای آپیکال هر چه بلندتر باشد.
قطر پست نیز باید هر چه نازکتر باشد به جهت کاهش حذف بافتهای دندان و نیز استحکام البته پُست باید به اندازه کافی سخت باشد که دچار خمشی که سیل لبهای را به خطر بیندازد، نشود. افزایش قطر پُست باعث تضعیف دندان میشود و احتمال شکستگی آن را میافزاید. عوامل گیر مانند رزوه و خشونت سطح به گیر کمک میکنند ولی باید توجه داشت که رزوهها میتوانند به سادگی باعث شکستن ریشه و از دسترفتن دندان شوند.
پستهای رزینی تقویت شده با فایبر Fiber – Reinforced Rein Posts
مواد رزینکامپوزیتی اپوکسی تقویتشده با فایبر بهصورت افزایندهای جای خود را در دندانپزشکی ترمیمی و اندودانتیکس باز میکنند.
فایبرها در راستای محور طولی پُست قرار دارند که در عین حفظ ارتجاعیت، استحکام پُست را هم فراهم میکنند.
در حال حاضر دو online casino نوع از این پستها وجود دارند، پستهای تقویتشده با فایبر کربن و پستهای تقویتشده با فایبرهای گلاس.
استفاده از ماتریس رزینی در این دسته با هدف باندشدن به ساختار باقیمانده دندان و کور است و بنابراین ادعا میشود که استفاده از این پستها که این روزها بسیار شایع شدهاند، باعث بهبود یکپارچگی ساختار ریشه دندان میشود.
از سوی دیگر در این دسته، پستهای تقویت شده با فایبرهای کربن سیاهرنگ هستند. مگر آنکه سطح آنها اختصاصا برای پنهانکردن رنگ سیاه پوشانده شده باشد. پستهای تقویتشده با فایبرهای گلاس یک مزیت دارند و آن اینکه لزوما سفید با سفید شفافند و میتوانند همراه با رستوریشنهای تمام سرامیک نتایج زیبایی بهتری ایجاد کنند.
پستهای سرامیک
از جنبه زیبایی پستهای سرامیک بسیار قابلتوجهند بنابراین تولیدکنندگان بهتازگی به تولید پُست در سرامیک بهعنوان جایگزین پستهای تقویتشده با فایبر سفید پرداختهاند.
یکی از موادی که در چنان پستهایی عمومیت پیدا کرده زیرکونیاست زیرا نمای سفید و در عین حال استحکام و سفتی (toughness) بالایی دارند.
برخی سیستمهای این دسته عبارتند از:
(Ivoclar – Vivadent، Liechtenstein) Cosmopost (Incermed، Lausanne، Switzerland) Biopost (Brassler، Lemgo، Germany) Cerapost
به هرحال خنثی بودن شیمیایی زیرکونیا یک مشکل بالقوه در خصوص گیر است و این سیستمها باید بر روشهای مکانیکی گیر تکیه کنند.
درآمدن پستها ممکن است به دلیل چرخش کراون که منجر به استرس پیچشی میشود، رخ دهد.
اغلب پستهای غیرفلزی و بهویژه، پستهای زیرکونیا بهدلیل نداشتن باندینگ مقاومت کمی در برابر پیچش دارند. علاوه بر این مقاومت کم پستهای تقویت شده با فایبر بهدلیل کم بودن سختی stiffness پُست است.
اگر چه استفاده روزافزون رستوریشنهای زیبایی تقاضا برای سیستمهای پُست و کور دارای زیبایی مثل فایبر پستها را بسیار افزایش داده است ولی با توجه به حساسیت فوقالعاده آنها به روش استفاده اطلاعات و تجربه آزمایشگاهی و بالینی بسیار بیشتری از این مواد مورد نیاز است تا بتوان آنها را به جای سیستمهای پُست فلزی پذیرفت.
منبع:دندانه