چه چیز سبب تهییج فرد به مسواک زدن می‌شود؟

بررسی ماهیت محرک‌های مسواک صبحگاهی و عصرگاهی

 

مسواک زدن به طور کلی عامل کلیدی حفظ سلامت دهان به شمار می‌رود. اگرچه روزی دو بار مسواک برای زدودن بیوفیلم‌ها و رساندن فلوراید کافی به دندان‌ها توصیه می‌شود؛ اما اقشاری از جامعه معمولاً کمتر از روزی این مسواک می‌زنند.

«تئوری عادت» می‌گوید زمانی یک رفتار به صورت عادت درمی‌آید که مرتب در پاسخ به یک نشانه تکرار شود. تبدیل کردن مسواک زدن به یک عادت، یک استراتژی است و به تازگی تحقیقی با این هدف انجام شده تا ماهیت مسواک زدن و آنچه سبب تشویق فرد به انجام این کار در صبح و عصر می‌شود را تعیین کند.

در این تحقیق که نتایج آن در ژورنال دندان‌پزشکی جامعه و اپیدمیولوژی دهان منتشر شده، ۲۹ مصاحبه در مرکز اورژانس دندان‌پزشکی در یکی از مناطق محروم انگلستان انجام شده است.

بر اساس تحلیل داده‌های به دست آمده، مشخص شد مسواک زدن در صبح عمدتاً رفتاری در پاسخ به نشانه‌های بصری است و در تعدادی از موارد، اقدام به مسواک زدن به وسیله‌ی عوامل درونی مانند احساسات یا انگیزه‌ قوی در فرد تهییج می‌شود.

لزوم شرطی کردن فرد برای مسواک شبانگاهی

از محرک‌های صبحگاهی رایج می‌توان به پذیرش اجتماعی و زیبایی اشاره کرد؛ اما محرک‌های عصرگاهی نسبتاً منحصر به فرد بودند. تمیز کردن دهان بعد از یک روز سخت کاری یدی، محرک قوی برای مردانی از قشر پایین درآمدی و اجتماعی است. درک ماهیت عادت مسواک زدن در صبح و عصر برای طرح مداخلات رفتاری مؤثر مهم است.

در مجموع مسواک زدن عصرگاهی به نسبت کمتر یک «عادت» به شمار می‌رود. از این یافته می‌توانیم نتایج تحقیقی را که می‌گوید: «نبود یک روال روتین عصرگاهی سبب مسواک نزدن کودکان می‌شود» را درک کنیم؛ بنابراین ایجاد عادت به مسواک زدن پیش از خواب، موضوعی مهمی است که به توجه نیاز دارد.

مسواک زدن عصرگاهی را می‌توان به یک نشانه‌ی ثابت وابسته کرد. برای مثال، تمام شدن شام، می‌تواند نشانه‌ی مناسبی برای تعیین وقت مسواک باشد.

 

منبع: دندانه