یافته‌های محققین ایتالیایی نشان می‌دهد؛ گذاشتن پست تأثیری بر موفقیت درمان اندو ندارد

 

پژوهشگران ایتالیایی دریافته‌اند گذاشتن پست تأثیری بر روی موفقیت بلندمدت درمان اندو ندارد.

در این تحقیق که نتایج آن در MDPI منتشر شده، ۲۹۸ دندان اندو شده که در ابتدا ۱۶۴ عدد از آن‌ها رادیولوسنسی پری اپیکال داشتند به طور متوسط ۱۰ سال و در مجموع تا ۱۸ سال مورد بررسی قرار گرفتند.

در ۸۰ درصد موارد برای پر کردن کانال‌ها از تزریق گرم گوتا پرکا و در ۲۰ درصد از کریر استفاده شد. ۱۹۲ دندان اندو شده، با استفاده از رزین کامپوزیت ترمیم شده و برای ۱۰۶ دندان پست گذاشته شد.

برای ۷۵ دندان، ترمیم دیگری انجام نشد، ۱۳۷ دندان روکش شدند، برای ۴۲ دندان روکش نیمه به وسیله ادزیو گذاشته شد و در ۴۲ دندان، درمان نهایی جایگذاری اباتمنت برای بریج ثابت بود.

نتایج این پژوهش گویای موفقیت ۹۲ و ۶ دهم درصدی درمان دندان‌های اندو شده تا ۱۸ سال بود. در این بین درمان ۸ دندان دچار شکست بازگشت ناپذیر شده بود که از این تعداد، ۴ دندان به شکستگی ریشه و ۴ دندان دیگر به عوارض درمان اندودنتیک دچار شده بودند.

۱۴ دندان دچار عوارض قابل درمان بودند که از این تعداد، ۸ دندان دچار عوارض پریودنتال غیر قابل برگشت و ۶ دندان دیگر به عوارض پرستودنتیک دچار شده بودند.

بنابراین میزان بقاء دندان‌های اندو شده پس از ۱۸ سال ۹۷ و ۳ دهم درصد بود. از جمله عواملی که خطر بروز عوارض را در دندان بیشتر می‌کرد، نبود حاشیه‌ی دقیق برای روکش بود که دندان را ۷ برابر دندانی که با حاشیه‌ی دقیق اندو شده بود در معرض خطر عوارض بعدی قرار می‌داد. درحالی‌که وجود لوسنسی در بدو امر، تأثیری بر احتمال بروز این عوارض نداشت. وجود پست و نوع آن و موقعیت دندان در قوس فکی، تأثیری در بروز عوارض برای دندان‌های اندو شده نشان نداد.

در نهایت با جمع‌بندی آنچه گفته شد، می‌توان گفت پر کردن صحیح ریشه دندان‌ها به همراه روکش‌گذاری با حاشیه‌های مناسب، تضمین‌کننده‌ی موفقیت طولانی مدت درمان اندوی دندانی است که در ابتدا ضایعه پری اپیکال داشته است و استفاده یا عدم استفاده از پست تغییری در نتیجه نهایی درمان ندارد.

این مقاله را در آدرس زیر بخوانید.

https://www.mdpi.com/2077-0383/10/5/908

منبع:دندانه