دندانپزشکان در ۲ قرن اخیر از شغل خود رضایت متوسطی داشتهاند
از آنجا که رضایت شغلی در حرفهی دندانپزشکی موضوعی چندوجهی است، به تازگی تحقیقی با استفاده از شیوهی مرور سیستماتیک و متاآنالیز با بررسی اطلاعات موجود در پاب مد، مدلاین و ایمبیس و وب آو ساینس برای بررسی این موضوع در تعدادی از کشورهای دنیا انجام شده است. نتایج این پژوهش که سطح رضایتمندی دندانپزشکان و نقش عوامل موجود در محیط کار را تعیین کرده، در شمارهی اکتبر ۲۰۲۱ ژورنال بینالمللی دندانپزشکی منتشر شده است.
در این پژوهش، ۹ مطالعه که اولین آنها سال ۱۹۸۷ انجام شده بود مورد بررسی قرار گرفت. ۵ مطالعه که در کشورهای چین، کرهی جنوبی، مصر و ایالات متحده آمریکا انجام شده بودند، سطح رضایتمندی خنثی را در دندانپزشکان نشان میداد، ۳ مطالعه که بر روی دندانپزشکان اهل کانادا، لیتوانی و ایالات متحدهی آمریکا انجام شده بود نشاندهندهی رضایتمندی بالا بود و تنها ۱ مطالعه نمرهی میانگین رضایت شغلی را گزارش نکرد.
در متاآنالیزها، ۷۶.۶ درصد دندانپزشکان از حرفهی خود رضایت داشتند که میتواند به این دلیل باشد که ۷۸ درصد مطالعات در کشورهایی با سطح درآمدی بالا و کیفیت زندگی خوب انجام شده بودند.
رضایت دندانپزشکان متخصص بیشتر از دندانپزشکان عمومی
در مجموع این تحقیق نشان داد دندانپزشکان در سطح متوسط با بالا از کار خود رضایت دارند. این رضایت در دندانپزشکان متخصص بیش از دندانپزشکان عمومی است و دندانپزشکان کودکان از بسیاری از جوانب کار خود رضایتمندی بیشتری دارند.
به گزارش انجمن دندانپزشکی آمریکا، دندانپزشکان کودکان، (به غیر از خدمات بهداشتی) در هر هفته تقریباً ۲ برابر دندانپزشکان عمومی مریض میبینند و این سبب پویایی بیشتر کارشان میشود.
از دیگر نتایج این مطالعه، بررسی عوامل مؤثر بر رضایت دندانپزشکان از شغلشان بود که بر این اساس مشخص شد ۶ عامل محیطی که بر رضایت حرفهای دندانپزشکان تأثیر دارند، شامل ارتباط با بیمار، احترام، ارائهی خدمات، کارکنان، روابط حرفهای و محیط حرفهای است. ۵ عامل تأثیرگذار بر رضایتمندی که در اولویت پایینتری قرار دارند عبارت از اوقات شخصی، استرس، میزان درآمد، مدیریت مطب و اوقات حرفهای هستند.
منبع:دندانه