کسی به فکر دندانپزشکان نیست
گزارش روزنامه سپید از مشکلات دندانپزشکان
الیزا ذوالقدر
هر آن کس که دندان دهد نان دهد، اما انگار این موضوع زیاد برای دندانپزشکان ایرانی صادق نیست. دندانپزشکانی که با یک جمعیت ۳۰هزار نفری آمار بیکاریشان به ۳۰درصد میرسد و برای راهاندازی یک مطب باید میلیونها تومان هزینه کنند، بیآنکه امید چندانی به بازگشت سرمایه داشته باشند، زیرا در روزگاری که بسیاری از مردم در خرج روزانهشان هم ماندهاند، پرداخت هزینههای سنگین دندانپزشکی بیشتر تجملاتی به چشم میآید تا درمانی.
شاهد این ادعا نیز وضعیت بهداشت دهان و دندان ایرانیان است که به گفته برخی از دندانپزشکان ۹۵درصد از ایرانیان به بهداشت دهان ودندان اهمیت نمیدهند. از همین روست که دندانپزشکان دل پر دردی دارند؛ هم از نگاه جامعه به دندانپزشکی و دندانپزشکان و هم مشکلاتی که این قشر از جامعه پزشکی هر روز با آن دست به گریبانند.
بیستوسوم فروردین ماه هر سال به نام روز دندانپزشک نامگذاری شده و وزیر بهداشت در پیامی به مناسبت این روز با اشاره به «طرح تحوّل سلامت دهان» اجرای این طرح را نیازمند همدلی و همراهی تمامی گروههای دندانپزشکی ذکرکرد و آورد: «بدیهی است که در سالی که به سال دولت و ملت، همدلی و همزبانی نام گرفته، گرمی دستان هنرمند و ذهن خلاق جامعه دندانپزشکی کشور در راستای اعتدال و با تکیه بر تدبیر هوشمندانه امیدی دلگرمکننده در نظام سلامت خواهند آفرید و من به این مهم ایمان دارم.»
اما با این وجود مشکلات صنفی دندانپزشکان موضوعی است که کمتر به آن توجه شده است. این را علی یزدانی به عنوان نماینده دندانپزشکان در شورای عالی نظام پزشکی میگوید.
دکتر علی یزدانی بزرگترین مشکل دندانپزشکان را بدبینی همه افراد جامعه نسبت به این افراد میداند و میگوید: «متاسفانه مردم و مسئولان، دندانپزشکان را در ردیف صنوفی مانند جواهرفروشان و بنگاهداران اتومبیل میبینند و حتی مالیاتی نیز که از آنها دریافت میشود در همین رده است.»
وی با بیان اینکه متاسفانه مردم دندانپزشکان را به چشم افراد فرصتطلب و سودجو میبینند، میافزاید: «بسیاری از مردم این تصور را دارند که همه پولی که دندانپزشکان بابت ارائه خدمت دریافت میکنند به جیب آنها میرود. در حالی که دندانپزشک، پزشکی است که در بیمارستانی که خودش تاسیس کرده، طبابت میکند. بیمارستانی که از صفر تا ۱۰۰ هزینههایش به پای خود دندانپزشک است، اما یک پزشک جراح در هر بیمارستانی که عمل کند، دستمزد خود را جدا از هزینههای بیمارستان دریافت میکند.»
عضو شورای سلامت دهان و دندان وزارت بهداشت به هزینههای یک مطب دندانپزشکی اشاره میکند و ادامه میدهد: «هزینههای خرید تخت و تجهیزات، مالیات، آب و برق و عوارض یک مطب دندانپزشکی بسیار زیاد است و با این هزینهها یک دندانپزشک جوان به سختی میتواند در ابتدای راه این همه سرمایهگذاری برای ایجاد یک مطب داشته باشد. آن هم در شرایطی که امید کمی به بازگشت کوتاه مدت سرمایه وجود دارد.»
وی رسانهها را در ایجاد بدبینی نسبت به دندانپزشکان مقصر میداند و خاطرنشان میکند: «دندانپزشکی یک شغل سخت و طاقتفرساست و بسیاری از دندانپزشکان زمانی که به سنین میانسالی میرسند، بدن سالمی ندارند و با مشکلات جسمی زیادی دست وپنجه نرم میکنند.»
دکتر یزدانی نگاه ادارات دولتی مانند تامین اجتماعی و اداره مالیات را به دندانپزشکان نگاه به یک دزد و قاچاقچی سر گردنه توصیف میکند و میافزاید: «مشکلاتی که برای این قشر وجود دارد برای دندانپزشکان جوان دوچندان میشود، زیرا یک دندانپزشک جوان برای راهاندازی مطب خود ابتدا باید مکانی برای این کار تهیه کند که این خود یک معضل بزرگ است و سپس هزینههای زیادی را برای تجهیزات متحمل شود.»
وی از ایجاد تغییرات زودهنگام و یا میان مدت در وضعیت دندانپزشکان ابراز ناامیدی میکند و میگوید: «کسی به فکر دندانپزشکان نیست و اگر هم صحبتی از دندانپزشکی باشد بیشتر معطوف به مراجعان و گیرندگان خدمت است و کسی توجهی به ارائهدهندگان خدمت ندارد. این در حالی است که دندانپزشکان حتی برای برگزاری یک کنگره با هزار مشکل روبرو میشوند.»
عضو شورای عالی نظامپزشکی با اشاره به اقدامات صورت گرفته برای اجرای طرح سلامت دهان و دندان، میافزاید: «حتی با اجرای این طرح هم کوچکترین روزنهای برای بهبود شرایط دندانپزشکان وجود ندارد و بنده به عنوان کسی که سالهاست در این رشته فعالیت میکنم امیدی به بهبود شرایط دندانپزشکان ندارم.»
وی با بیان اینکه سازمانهای حمایتی پزشکان و وزارت بهداشت هیچ گونه حمایتی از دندانپزشکان نمیکنند، اظهار میکند: «گرانی خدمات دندانپزشکی برای مردم از یک سو و عدم حمایتهای مالی از دندانپزشکان از سوی دیگر شرایطی را به وجود آورده که یک دندانپزشک نتواند امید زیادی به سرمایهگذاری برای ایجاد مطب یا دستیابی به شرایط مطلوب شغلی داشته باشد.»
منبع:دندانه