دندان‌پزشکی زیبایی کارشناسانه یا غیر کارشناسانه

 

رسالت دندان‌پزشکان کارشناس و دلسوز در برابر تب زیبایی جامعه چیست؟

مهم نیست که دندان‌پزشک عزیز ما از کدام دانشکده داخلی یا خارجی فارغ‌التحصیل شده است؛ مهم این است که او با سختی فراوان یک دوره چند ساله را با مطالعه انواع جزوات و احیانا کتاب‌های چکیده شده و بعضا کتاب‌های مرجع و تکست با موفقیت پشت سر گذاشته است. حالا دیگر او آقا یا خانم دکتر است و پیش خودش آدم مهمی به حساب می‌آید و تا حدود زیادی هم از سوی جامعه تحسین می‌شود.د کتر عزیز ما صبح که از خواب بلند می‌شود مورد تمجید خانواده گرامی خود قرار می‌گیرد. به مطب که می‌رود از سوی منشی و دستیار خود تمجید می‌شود. در پایان هر کار بیماران هم او را تمجید می‌کنند و سلفی هم با دکتر می‌گیرند.
وقتی هم از درمان‌های دندان‌پزشکی خود در فضای مجازی رونمایی می‌کند باز هم تمجید می‌شود و لایک می‌خورد و تحسین می‌شود. اگر احیانا فرد یا افرادی هم این روند تمجید شدن را به‌هم بزنند به سادگی بلاک می‌شوند تا همچنان هیچ مجالی برای نقد شدن دکتر باقی نماند.
دکتر عزیز ما نیازی به بازآموزی و یادگیری بیشتر در خود نمی‌بییند و اگر هم احیانا در کنگره‌ای شرکت می‌کند یا برای تجدید دیدار با دوستان است یا برای خرید از نمایشگاه.
زیستن در این فضای صرفا تعریف و تحسین و عاری از نقد، کار را به جایی می‌رساند که دکتر همه کارهایی را که انجام می‌دهد بی‌نقص و عیب می‌بیند و حتی دست به طرح درمان‌هایی می‌زند که بر خلاف آموخته‌های اصولی احتمالی اوست؛ مثلا می‌نشیند و برای یک بیمار با مشکلات کراس‌بایت شدید کامپوزیت ونیر می‌کند و دندانی را که ده میلی‌متر پالاتالی قرار گرفته با بقیه دندان‌ها ردیف می‌کند.

کار دکتر آنچنان بالا می‌گیرد که فلسفه درمان‌های ارتودنسی را زیر سوال می‌برد و در صفحه مجازی خود در زیر یکی از تصاویر کاری‌اش می‌نویسد: «دوستان! این خانم هر جا رفته بود دکترهای دیگه گفتند با کامپوزیت نمیشه و فقط ارتو. اما آیا دوستان با کامپوزیت نشد؟» وقتی به پست‌های ایشان نگاه می‌کنیم اکثر کارهای صورت گرفته برای بیمارانی است که نیاز شدید درمانی به ارتودنسی داشته‌اند.البته شاید قسط‌های سنگین وام‌هایی که او برای خرید ماشین و خانه آن‌چنانی دریافت کرده هم در این طرح درمان‌ها بی‌اثر نباشد.
به هرحال کار بالا می‌گیرد و کار کردن در این فضای ایزوله بی‌منتقد، دکتر را متوهم می‌کند؛ طوری‌که خود را «پدیده زیبایی» می‌خواند و یا زل می‌زند به دوربین و خود را «بنیا‌‌ن‌گذار لبخند ایرانی» معرفی می‌کند!
وقتی چند چهره شناخته شده ورزشی و سینمایی برای کار دندان‌پزشکی پیش دکتر عزیز ما می‌روند دیگر امر بر او مسلم می‌شود که بهترین دندان‌پزشک زیبایی ایران و حتی جهان لایتناهی اوست؛ در حالی که فراموش می‌کند دلیل حضور خیلی از آن چهره‌های مشهور، رایگان بودن کار دکتر برای آن‌هاست. در واقع آن‌ها طی توافق یک دوست واسطه توافق می‌کنند با چند عکس سلفی و غیرسلفی با دکتر پدیده و دکتر بنیا‌ن‌گذار هزینه درمان خود را بپردازند:
خدا کریمه، تو نیکی می‌کن و برای سلبریتی‌ها مفتی کار کن که ایزد در ازایش، بیماران لاکچری دهدت باز.
کار به جایی می‌رسد که دکتر کم‌کم احساس می‌کند باید روش‌های درمانی استادانه خود را به دیگران نیز بیاموزد و زیر یکی از پست‌هایش می‌نویسد: «باز هم اصلاح کار همکاران عزیز، باید یک دوره آموزشی بذارم…»
اما شاید بهتر بود این دسته از دوستان به‌جای برگزار کردن کلاس آموزشی برای سایر همکاران، به‌منظور درمان نارسیسی که به آن مبتلا هستند، خودشان در کلاس‌های روانشناسی شرکت کنند و زمینه را طوری مهیا کنند که بقیه همکاران بتوانند با انتقاد و پیشنهادات خود باعث بهتر شدن کار این عزیزان شوند.

بحث من ناظر به دوقطبی متخصص- عمومی نیست. بعضی از همکاران عمومی من در زمینه درمان‌های زیبایی از بهترین‌ها هستند. مساله، کارشناس– غیرکارشناس بودن همکاران است.
از نگاه من دندان‌پزشکی که در درمان‌های زیبایی با واژه «نه» بیگانه است و همه بیماران را لایق درمان زیبایی می‌داند یک دندان‌پزشک خبره و کارشناس نیست.
دندان‌پزشکی که ارتودنسی را به عنوان یک راهکار ایده آل برای رفع مشکلات ردیف بودن دندان‌ها و زیبایی بیشتر قبول ندارد و در طرح درمان خود جایی برای آن خالی نمی‌گذارد یک دندان‌پزشک غیرکارشناس است.
دندان‌پزشکی که بلیچینگ را روش مناسبی برای سفید کردن دندان‌ها نمی‌داند کارشناس نیست.
دندان‌پزشکی که پوسیدگی پرگزیمال و یا پالاتال دندان را باقی می‌گذارد و فقط ونیر آن دندان را انجام می‌دهد کارشناس نیست.
دندان‌پزشکی که برای پالیش کامپوزیت خمیر پروفیلاکسی جرم‌گیری را استفاده می‌کند فاقد نگاه کارشناسانه است.
دندان‌پزشکی که از کامپوزیت فلو برای ونیر دندان‌ها استفاده می‌کند به هیچ وجه نگاه کارشناسانه انجام ونیر را ندارد.
دندان‌پزشکی که در پاسخ به سوال بیمار خود مبنی بر این که بعد از ونیر کامپوزیتی انجام شده‌اش نمی‌تواند نخ بزند مطرح می‌کند که ما دو نوع ونیر داریم یک مدل که هزینه‌اش بیشتر است و شما می‌توانید نخ دندان بزنید و یک مدل که ارزان‌تر است و نیازی به نخ کشیدن ندارید؛ یک دندان‌پزشک ناکارشناس است که تمام هم و غمش تلکه کردن هم‌نوعان ناآگاه خود است.
دندان‌پزشکی که بدون آگاهی از انواع سرامیک‌ها دست به کار زیبایی غیر مستقیم می‌زند و تفاوت‌های بین پرسلن و گلاس سرامیک‌ها و زیرکونیا را نمی‌داند مهارت لازم جهت کار زیبایی را ندارد.
دندان‌پزشکی که لامینیت را با سمان گلاس‌آینومر می‌چسباند به‌هیچ وجه خبره نیست.

متاسفانه ملاک تصمیم‌گیری برای بعضی از بیماران مراجعه به صفحات اینستاگرام افراد و بررسی لایک و کامنت‌های مجازی آن هاست. باید گوشزد کرد که ممکن است یک دندان‌پزشک کارناشناس در فضای مجازی به صورت فیک و یا حتی به‌طور واقعی، تعداد فالوورها و لایک‌های بالایی داشته باشد و یا بالعکس یک دندان‌پزشک کارشناس در این زمینه بسیار کم استقبال باشد.
ولی به قول پروین اعتصامی:
بباید زین مجازی جلوه رستن/ سوی نور حقیقت رخت بستن
بهتر است بیماران را به جستجوی اینترنتی در سایت‌های معتبر دندان‌پزشکی، نه سایت‌های تبلیغاتی که پر از ادعا و دروغ می‌تواند باشد، و نیز بازدید از درمان‌های انجام شده توسط کارشناسان دندان‌پزشکی زیبایی یعنی متخصصین ترمیمی و نیز متخصصین ارتودنسی در صفحات مجازی فراخواند تا تفاوت کار اصولی و خوب را با کار غیر اصولی و نامناسب ببینند و نیز نسبت به انجام ارتودنسی اگر ضرورت دارد بهتر تصمیم بگیرند.
بعضی بیماران دارای سلیقه‌های عجیبی در باب زیبایی دندان‌های خود هستند و مثلا طالب دندان‌های گچی رنگ هستند که از دور سو بالا بزند تا همه بفهمند ایشان لامینیت کرده است. راهنمایی این دسته از بیماران به بازدید از صفحات مجازی دندان‌پزشکان زیبایی شرق و غرب عالم راهکار خوبی برای فهماندن این نکته به آن‌هاست که زیبایی در طبیعی بودن است نه داشتن دندان‌هایی به رنگ سرامیک سرویس بهداشتی.
این وظیفه همه دندان‌پزشکان کارشناس و دلسوز هست که بیماران را آگاه کنند و فرقی نمی‌کند که مدرک دکتری ایشان عمومی باشد یا تخصصی.

 

منبع:دندانه