آموزش ارتودنسی خارج از دانشگاه ممکن نیست

 

گفتگو با دکتر محمد باصفا درباره حدود ورود دندانپزشکان عمومی به درمان ارتودنسی

هم‌پوشانی درمان‌های بالینی دندان‌پزشکی و ورود دندان‌پزشکان به سایر تخصص‌ها به غیر از حوزه تخصصی خود، امری رایج است، اما در این بین ورود دندان‌پزشکان عمومی به ارتودنسی، به موضوعی چالش‌برانگیز تبدیل شده است که موافقان و مخالفانش دلایل مختلفی را برای صحیح یا غلط بودن آن عنوان می‌کنند.

دکتر محمد باصفا، متخصص ارتودنسی و استاد دانشکده دندان‌پزشکی مشهد، انجام درمان‌های ارتودنسی توسط دندان‌پزشکان عمومی را مشروط بر ساده بودن درمان و عدم ورود به کیس‌های پیچیده، مجاز می‌داند و می‌گوید: «دندان‌پزشکان عمومی به طور کلی در صورتی که وارد مرحله کشیدن دندان نشوند، می‌توانند در مواردی مانند جابه‌جایی تک دندان یا مشکلات خفیف استخوانی به ارتودنسی متحرک و ثابت بپردازند. چرا که وقتی دندانی را می‌کشیم در مقابل فضای آن مسئولیت پیدا می‌کنیم و باید کارهای فنی زیادی انجام دهیم که نیاز به دانش گسترده‌ای دارد.»
وی دلیل اصرار ورزیدن بر عدم ورود دندان‌پزشکان عمومی به ارتودنسی را، پیچیدگی این تخصص در برابر تعدادی دیگر از تخصص‌های دندان‌پزشکی می‌داند و اظهار می‌کند: «ورود به درمان‌های گسترده ارتودنسی نیاز به اطلاعات زیادی دارد که در کوریکولوم آموزشی دکترای دندان‌پزشکی نمی‌گنجد، اما برخی از دندان‌پزشکان عمومی مدعی هستند که دلیل این مخالفت متخصصین، انحصارطلبی آن‌ها است. در حالی‌که واقعیت این است که ارتودنسی با سایر تخصص‌ها تفاوت دارد و ورود به آن، باید همراه با اطلاعات پایه گسترده و اشراف به دستگاه‌ها باشد.»

فرزند خودم را هم تشویق کردم که تخصص بگیرد
دکتر باصفا در بخش دیگری از سخنان خود، به کیفیت آموزش‌های غیردانشگاهی ارتودنسی اشاره و تصریح می‌کند: «آموزش‌دهندگان تخصص ارتودنسی در خارج از دانشگاه، اطلاعات و آموزش‌های ناقصی به دندان‌پزشکان عمومی ارائه می‌دهند که به هیچ وجه برای ورود آنان به درمان‌های بالینی کافی نیست و تنها سبب تشویش ذهنی دندان‌پزشک و متضرر شدن بیمار می‌شود.»
وی ادامه می‌دهد: «من به عنوان کسی که سی سال در این رشته معلمی کرده است، به دوره دوساله‌ای که فرزندم نزد خودم دیده بود هم بسنده نکردم و او را تشویق به گذراندن دوره آکادمیک تخصصی ارتودنسی کردم. چرا که بر این اعتقاد هستم که کسی که قصد دارد وارد درمان‌های گسترده و پیچیده ارتودنسی شود، قطعاً باید تخصص داشته باشد و دوره‌های کوتاه‌مدت به هیچ وجه برای او کافی نیستند.»
وی خاطرنشان می‌کند: «من به شخصه به هیچ وجه با این که دندان‌پزشک کاری را که از عهده آن برمی‌آید انجام دهد، مخالفتی ندارم، اما اعتقادم بر این است که نود و پنج درصد درمان‌های ارتودنسی نیازمند اطلاعات تخصصی و فنی است که در صورت نبود آن‌ها، دندان‌پزشک در میان راه درمان به چالش برمی‌خورد، مغبون می‌شود و آبروی حرفه‌ای خود را از دست می‌دهد.»
دکتر محمد باصفا در پایان تأکید می‌کند: «آموختن صحیح ارتودنسی، نیازمند طی یک دوره آموزشی سه‌ساله در دانشگاه است و دوره‌های بخش خصوصی، به ضرر بیمار و دندان‌پزشک و به نفع برگزارکنندگان آن‌ها است و نتیجه آن، از بین رفتن ریشه دندان‌ها، باقی ماندن فضاها و خراب شدن لبخند بیمار است. بنابراین بهتر است دندان‌پزشکانی که دوره تخصصی ارتودنسی ندیده‌اند، درآمد خود را با سایر درمان‌ها مانند درمان‌های زیبایی و ایمپلنت و مانند آن جبران کنند، چرا که در ارتودنسی منفعت خاصی برای آنان نیست.»

منبع:دندانه