آیا محاسبه مالیات دندانپزشکان و سایر اطبا عادلانه است؟

 

عدالت در مالیات

دکتر بیژن اخوان آذری

پرداخت مالیات بردرآمد وظیفه ملی هر شهروند و یک امر دنیا پسندانه است. از این روی در همه جای دنیا دولت‌ها بر طبق مصوبات قانونی و با دلائل منطقی مالیات مورد لزوم رااز مردم اخذ کرده و طبیعتاًجهت آبادانی و عمران و مسائل ملی، یعنی به نفع مردم کشورشان به کار می‌گیرند.
اشتیاق در پرداخت مالیات موقعی به وجود می‌آید که افراد اجتماع متوجه شوند که مالیات‌ها عادلانه اخذ گردیده و نسبت مستقیم با درآمدهای کلیه اقشار داشته باشد. اگر مردم مشاهده نمایند که بعضی‌ها مالیاتی نمی‌پردازند و یا مالیات عادلانه پرداخت نمی‌نمایند، چگونه بایستی انتظار داشت که اشتیاق در پرداخت مالیات به وجود آید؟

دندان‌پزشکان نیز مانند سایر تخصص‌های پزشکی در پرداخت مالیات از سایر اقشار مملکت مستثتی نیستند، ولی بایستی به طبیعت و نوع کار اقشار متفاوت جامعه با نظر متفاوتی نگاه کرد. یک دندان‌پزشک برای کسب درآمد بایستی در محل کار حضور فیزیکی داشته باشد و درهنگام کسالت یا بیماری، مرخصی، مسافرت‌های علمی و غیر علمی هیچ گونه درآمدی کسب نمی‌نماید اما پرداخت تعهدات روزانه، ماهیانه و یا سالانه تخفیف پیدا نمی‌کنند و بالاجبار بایستی پرداخت گردند.
آیا در پرداخت مالیات در مورد دندان‌پزشکان و سایر اطبا نکات عادلانه رعایت می‌گردد؟ پاسخ ساده به این سوال «خیر» است. یک دندان‌پزشک در شروع کار خصوصی و مطب داری هیچ گونه درآمدی ندارد و سال‌ها بایستی اقساط هنگفت وسایل و تجهیزات مطب را پرداخت نماید. اما در عین حال بایستی مالیات مربوط به درآمدی را که کسب نکرده است بپردازد. این مسئله عادلانه نیست و این اقدام غیرعادلانه می‌تواند تاثیر منفی روی درمان بیماران داشته باشد.

در سال‌های آخر فعالیت‌های درمانی و سنین نزدیک بازنشستگی و بعد از آن مشکل دیگری برای آنان وجود دارد. در دنیا ۶۵ سالگی سن بازنشستگی محسوب می‌شود. یعنی متخصصین در همه دنیا به این نتیجه رسیده‌اند که افراد از نظر فیزیولوژی، بیولوژی، فیزیکی و روحی روانی بعد از ۶۰ سالگی کارآئی قبلی را ندارند و نمی‌توانند مانند سابق به درمان بیماران بپردازند.

بطور مثال: انجمن متخصصین داخلی آمریکا Physician American College of حتی در سن ۶۰ سالگی از اعضا خود سوال می‌نماید که آیا فعالیت درمانی شما کاهش یافته است؟ اگر پاسخ مثبت باشد، اعضاء از پرداخت حق عضویت معاف خواهند شد ولی تا اخر عمر عضو انجمن باقی می‌مانند و مجله این انجمن نیز به طور رایگان برایشان ارسال می‌گردد. در سنین بالا‌تر کلیه پزشکان در تمام تخصص‌ها بالطبع فعالیت کمتری خواهند نمود و طبیعتاً درآمد کمتری نسبت به گذشته خواهند داشت. اما مسئولین محترم وزارت دارائی و اداره مالیات به این مسئله مهم پزشکی توجه ندارند و به علت همین بی‌توجهی، دندان‌پزشکان با کار سخت فیزیکی و ذهنی در سنین بالا‌تر بایستی هر سال ۲۰٪ بیشتر از سال قبل مالیات بپردازند. آیا یک فرد در ۶۶ سالگی قادر است بیش از ۶۵ سالگی به کار درمان بیماران بپردازد و بیماران بیشتری را درمان نماید که بایستی ۲۰٪ بیشتر مالیات پرداخت نمایند؟
مسئولین محترم پاسخی برای این پرسش ندارند چون شغل طبابت و دندان‌پزشکی را با حرفه‌های دیگری مانند کارخانه داری، مغازه داری و ساختمان سازی اشتباه گرفته‌اند. کار یک کارخانه دار، مغازه دار و حرفه‌های نظیر آن، به نحوی است که دیگران در کسب درآمد آنان نقش دارند. آنان می‌توانند به مسافرت بروند و یا بیمار شوند ولی به وسیله کارگران و کارمندان خللی در پیشرفت کار‌ها و درآمد‌هایشان پیش نیاید. حضور فیزیکی کارفرما در محل کار ضرورتی ندارند. در حالی که یک طبیب و دندان‌پزشک بدون حضور در محل کار درآمدی نخواهد داشت. به این دلیل هر چه سن بالا می‌رود این حضور هم بالاجبار کاهش می‌یابد.

مسئولین محترم اخذ مالیات نه فقط به این موضوع توجه ندارند بلکه اخد هر چه بیشتر مالیات را در هر شرایطی و در هر سنی از اطباء امتیازی برای خود می‌شمارند.
سوال دیگری نیز مطرح است که مربوط به هر سنی در تمام رشته‌های درمانی است و مسئولین بایستی پاسخگو باشند و آن این است که چگونه با شرایط تورم افسار گسیخته فعلی مسئولین درمانی کشور از تعرفه‌های جدید سخنی به میان نمی‌آورند؟ همه می‌دانیم که هزینه‌های مختلف درمانی در رشته‌های متفاوت پزشکی در مملکت ما یک دوم تا یک سوم اروپا و آمریکا می‌باشد. به همین دلیل بسیاری از ایرانیان مقیم خارج در هنگام دیدار اقوام، درمان‌های مختلف خود را در ایران انجام می‌دهند که اغلب دو دلیل عمده را ذکر می‌نمایند:
۱- کیفیت درمانی بهتر ۲- هزینه کمتر.
در عین حال می‌دانیم که هزینه‌های مایحتاج زندگی مانند اتومبیل و غیره چند برابر اروپا و آمریکا می‌باشد معنی آن این است که در همه رشته‌های درمانی در ایران برای درمان بیماران خود در حال پرداخت سوبسید هستند.
آیا پزشکان بایستی بنا به شرایط خاص، از طریق پرداخت مالیات بیشتر، سوبسید بیشتری بپردازند؟
آیا تورم بسیار بالا و گرانی مایحتاج زندگی، مالیات بیشتر و بالا بودن قیمت مواد، لوازم و تجهیزات پزشکی از یک طرف و پایین بودن تعرفه‌ها و هزینه‌های درمانی نسبت به جاهای دیگر دنیا با یکدیگر هم خوانی دارند؟

منبع:دندانه