آیا منشی مطب، ریشه مشکل پزشک با بیماران است؟
دکتر میترا میرمحمدی
سردبیر ماهنامه الکترونیکی «جراحی فک و صورت– تازهها»
چندی پیش مسئول کمیته اخلاق وزارت بهداشت بیان کرد که «مشکل عمده پزشکان با بیماران ناشی از رفتار نادرست منشی آنها است»
رفتار پرسنل مطب پس از مدتی، به تدریج از رفتار پزشک با بیماران و اطرافیان او تبعیت میکند. حتی نحوه بروز احساسات و میزان احساس مسئولیت پزشک نسبت به بیمار نیز به منشی منتقل میشود.
پاسخگوئی به نیازهای بیمار چه پیش از درمان چه پس از آن، یک منش داوطلبانه پزشک نیست.
حق هر بیمار است که میبایست از طرف پزشک رعایت شود. انسانی که تحت درمان به ویژه جراحی قرار میگیرد کاهش تحمل روحی دارد و نیاز دارد با پزشک خود در تماس باشد. پزشکی که به بیمار جراحی شدۀ خود پس از عمل حتی امکان دسترسی برای پاسخگویی به مشکلات خود را نمیدهد و ارتباط بیمار پس از جراحی یا اتمام کار درمانی فقط میتواند با مرکز جراحی یا کلینیکی باشد که برایش بیگانه است. شاید چنین بیماری فقط از سرگشتگی گله کند ولی در اصل حق مسلم وی به عنوان یک انسان و نقش پزشک به عنوان درمانگرِ انسان، زیر علامت سوال رفته است.
اینکه این رابطه چه قدر با حقوق بیمار مطابقت دارد به جای خود، تأثیر منفی که این رابطه بر بیمار خواهد گذاشت غیر قابل جبران است. به ویژه در بیماران جراحیهای بازسازی صورت که در ارتباط با نگرانی از چگونگی چهره،گاه این بیماران پس از عمل دچار افت روحیه میشوند که در پروسۀ درمان معضلی بزرگ میتواند باشدکه بیشک تاثیر مستقیم و غیر مستقیم خود را در دوره نقاهت بیمار خواهد گذاشت. این احساس را که بیمار به عنوان یک مورد کار از دستور کار پزشک خارج شده و اینک مطرح کردن مشکل و ابهام وی به عنوان مزاحمت برای پزشک تلقی میشود بسیار منفی و شروع احساس عدم اعتماد به پزشکی است که جراحی او را انجام داده است.
آیا منشیای که در چنین جوی کار میکند و نوع رابطه با بیمار را این گونه میفهمد میتواند مقصر اصلی شکایت بیماران تلقی شود؟
بیشک، سرچشمه همه این بدرفتاریها، به دوره آموزشی دانشگاه برمیگردد. اینکه بیمار چه جایگاهی در این سیستم درمانی داشته باشد. آیا برای دانشجویان و دستیاران فقط ابزار و ماتریالی برای یادگیری تکنیک است یا اینکه انسانی است که باید تمام معیارهای حقوق انسانی در رابطه با وی رعایت شود؟ پاسخ به این پرسش، نوع اخلاق و فرهنگ رفتاری پزشک را در آینده نقش میزند. اینکه بسیاری از بیماران به حقوق خود واقف نیستند و حتی در جراحیها از گرفتن امکان ارتباط با پزشک معالجشان واهمه دارند، نتیجه این ارتباط غیر معقولی است که از دوره آموزشی در منش برخی از درمانگران شکل گرفته است.
خوب است هر پزشکی هر روز و هر ساعت از خود بپرسد که اگر روزی بیمار شد، دوست دارد پزشک درمانگرش چه رفتاری با او داشته باشد و با هر مراجعه کنندهای همان رفتاری را داشته باشد که انتظار دارد پزشک درمانگرش و منشی مطب و بیمارستانش با وی داشته باشند.
منبع:دندانه