امور علمی و صنفی دندانپزشکی باید از هم تفکیک شوند
دکتر امیر عزمی
فعال صنفی
شاید لازم باشد پیش ازآسیبشناسی نابسامانی بازار مواد و تجهیزات دندانپزشکی، بحث معضلات صنفی و تفرقهانگیز در این صنف را بازخوانی کنیم. متاسفانه در سالهای اخیر با افزایش تعداد دندانپزشکان عمومی و متخصص، انجمنهای مختلفی پدیدار شده است که هر یک ساز جداگانهای را برای خود میزنند؛ به صورتی که در هر شهر وجود چندین انجمن علمی، انجمن فاغالتحصیلان کشورهای گوناگون، پرسنل دندانپزشکی دانشگاه و… باعث تفرقه و تشتت آرای این صنف شده است. حتی خود دندانپزشکان غیر عضو در این انجمنها و یا غیر فعال در امور صنفی و علمی نیز یکدل و یکرنگ نیستند. نتیجه آن شده که تمامی ارگانها و نهادها از جمله دارایی، شهرداری و… از این فرصت نهایت استفاده را برده و هرگونه ظلمی را بر این قشر روا میدارند.
امیدوارم روزی بزرگان، دلسوزان و تمامی همکاران به این نتیجه واحد برسند که باید امور صنفی را از علمی جدا کنند و با کنار گذاشتن اختلافات عمدتاً شخصی، یک تشکل یا اتحادیه صنفی به دور از نظارت وزارت بهداشت ( بخوانید آقا بالاسر) تشکیل دهند تا مانند دیگر اصناف و اتحادیههای صنفی بتوانند حق و حقوق خود را دریافت کنند.
قابل ذکر است که بین ۳۰ تا ۴۰ هزار دندانپزشک در ایران در مطبهای شخصی و کلینیکهای خصوصی، دولتی و خیریه مشغول به کار بوده و در کنار این تعداد دندانپزشک، بیش از ۱۰۰ هزار پرسنل در کشور مشغول به کار شدهاند که اکثراً نانآور خانوار هستند. بدیهی است تشکیل چنین اتحادیه صنفیای میتواند ضامن حق و حقوق دندانپزشکان و جمعیت کثیر پرسنل دندانپزشکی در سطح کشور باشد.
منبع:دندانه