دانشکده آزاد تبریز فقط یک اسم بود!

 

با دکتر امین موسوی از حاشیه‌های دانشکده دندان‌پزشکی آزاد تبریز تا ریاست انجمن آذربایجان شرقی

اردیبهشت ماه ۹۷ و در حالی که زمزمه‌های انحلال دانشکده دندان‌پزشکی آزاد تبریز به دلیل چالش‌های متعدد مدیریتی و اعتراض دانشجویان به عدم تامین زیرساخت‌های لازم آموزشی به گوش می‌رسید، با حکم دکتر جوانپور، رییس جدید دانشگاه آزاد آذربایجان شرقی، دکتر سید امین موسوی به عنوان رئیس جدید این دانشکده عنقریب به گل نشسته (!) معرفی شد.
یکی از اولین گمانه‌ها برای چرایی این انتصاب، عدم قبول مسئولیت توسط گزینه‌های با تجربه‌تر بود، اما گذشت زمان نشان داد اعتماد ریاست دانشگاه به یک دندان‌پزشک جوان نتیجه‌بخش بوده و دکتر موسوی با قدرت مدیریت بحران توانسته حاشیه‌های بی‌شمار را از پیرامون دانشکده دندان‌پزشکی آزاد تبریز به تدریج حذف کند.
سید امین موسوی متولد ۱۳۶۲ در شهرستان آذرشهر و متخصص پروتزهای دندانی است. او که سابقه عضویت در هیات مدیره سازمان نظام پزشکی تبریز را در کارنامه دارد چند ماه بعد توانست جلب اعتماد دندان‌پزشکان هم‌استانی، نفر اول انتخابات هیات‌مدیره انجمن دندان‌پزشکی ایران شعبه آذربایجان شرقی شود و ریاست این انجمن را نیز بر عهده بگیرد.
دکتر امین موسوی در یک صبح بارانی در تهران میهمان تحریریه ماهنامه نگین دندان‌پزشکی بود. در فرصت کوتاهی که تا پرواز به تبریز داشت گفتگویی کوتاهی با او داشتیم درباره حاشیه‌های دانشکده آزاد تبریز و چند و چون عبور از بحران و البته موفقیت در انتخابات انجمن دندان‌پزشکی ایران.

– آقای دکتر موسوی! چند روز پیش شاهد راه‌اندازی و افتتاح رسمی کلینیک آموزشی درمانی و ویژه تخصصی دانشکده دندان‌پزشکی آزاد تبریز بودیم. این در حالی است که این دانشکده تا چند ماه پیش به شدت درگیر بحران و اعتراض اساتید و دانشجویان بود و در آستانه انحلال قرار داشت. چگونه این روند قهقرایی به نظم و انسجام تبدیل و دانشکده دندان‌پزشکی به قدری مهم شد که رئیس عالی دانشگاه آزاد، جناب دکتر طهرانچی، در مراسم افتتاح کلینیک درمانی آن حضور پیدا کرد؟
موافقت اصولی دانشکده دندان‌پزشکی آزاد تبریز سال ۹۴ صادر شد و همان سال اولین گروه دانشجویان با ظرفیت ۲۴ نفر از طریق کنکور سراسری در آن مشغول به تحصیل شدند. آن زمان دانشکده با نصب چند یونیت و با نمایش و سر و صدای فراوان افتتاح شد ولی دانشجویان، برای گذراندن دوران علوم پایه به دانشکده پزشکی آزاد انتقال پیدا کردند. مشکل زمانی شروع شد که دانشجویان امتحان علوم پایه را گذراندند و باید جهت ادامه تحصیل وارد دانشکده از قبل افتتاح شده می‌شدند. آن موقع بود که تازه مشاهده کردند خبری از امکانات و تجهیزات و اداره آموزش و برنامه آموزشی و پری‌کلینیک و کلینیک و چارت دانشکده و اعضاء هیات علمی متناسب و… نیست. به همین دلیل آنان دچار سردرگمی و نامیدی شدند و اردیبهشت ماه سال ۹۷ بود که اعتراض و اعتصاب شروع شد که وضعیت به حالت بحرانی رسید.

به زعم من این دانشکده بعد از افتتاح به حال خودش رها شده بود و برنامه‌ای برای تأمین امکانات و تجهیزات و تحصیل دانشجویان وجود نداشت و بنده اصلی‌ترین دلیل آن را عدم وجود اراده در مدیریت کلان دانشگاه آزاد تبریز در راه‌اندازی دانشکده دندان‌پزشکی می‌دانم. طوری که وقتی وضعیت بحرانی شد، زمزمه‌هایی از سوی ریاست و معاونین وقت دانشگاه آزاد تبریز به گوش می‌رسید که این دانشکده راه نمی‌افتد و به صرفه نیست و بهتر است تعطیل شود و حتی با نهایت تاسف با دانشگاه سراسری چانه‌زنی‌هایی انجام داده بودند که دانشجویان را به آنجا بفرستند و دانشکده را منحل کنند.
تا اینکه در زمستان سال ۹۶ تغییرات مدیریتی در سطح کلان دانشگاه آزاد تبریز اتفاق افتاد و با آمدن آقای دکتر جوان‌پور، معاونت علوم پزشکی احیاء شد و آقای دکتر بهشتی در راس معاونت علوم پزشکی قرار گرفتند. از آن به بعد سیاست‌های دانشگاه به کلی تغییر کرد و وضع بر این قرار گرفت که رشته‌های علوم پزشکی احیاء شوند. آن زمان علاوه بر دانشکده دندان‌پزشکی، بیمارستان آموزشی درمانی ۱۲۴ تختخوابی امام سجاد (ع) دو سال پس از افتتاح جنجالی به حال خود رها شده بود و این در حالی بود که این بیمارستان از لحاظ فضای فیزیکی و موقعیت فوق‌العاده بود. بعد از فروردین سال ۹۷ و زمانی که وضعیت بحرانی شده بود، دانشگاه آزاد با دانشگاه علوم پزشکی تبریز مذاکراتی انجام داد و بنده که عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بودم، به عنوان مأمور برای راه‌اندازی دانشکده دندان‌پزشکی آزاد تبریز مفتخر شدم. بنده این دانشکده را ۱۵ اردیبهشت‌ماه ۹۷ با یک وضعیت اسفناک تحویل گرفتم. شرایط به گونه‌ای بود که نمی‌دانستم آیا می‌شود نام این محل را دانشکده گذاشت یا خیر.

– وقتی دانشکده را تحویل گرفتید وضعیت آن چگونه بود؟
همان‌طور که عرض کردم از دانشکده فقط اسمی باقی مانده بود؛ نه تجهیزات، نه امکانات و نه ساختار آموزشی و نه پری‌کلینیک و نه کلینیک داشت. به‌طوری که با ۵ عضو هیات علمی اداره می‌شد. در ضمن بخش‌ها هم آماده نبودند. در حقیقت فقط یک فضای فیزیکی آماده شده بود و دانشجویان تا اردیبهشت ماه هنوز انتخاب واحد نکرده بودند و هیچ کلاسی برای آن‌ها تشکیل نشده بود. زمانی که من به دانشکده رفتم، معاون آموزشی وجود نداشت. از فردی که کارهای آموزشی انجام می‌داد درخواست گزارش کار کردم اما دیدم اصلاً برنامه آموزشی ندارند و نمی‌دانند چه واحدهایی به دانشجویان ارائه شده است. دانشکده در اصل یک رئیس داشت که آن را به حال خودش رها کرده بود. راستش را بخواهید بنده هم اول کار دچار ترس و هراس شده بودم!

– در شرایطی که در دانشگاه سراسری تبریز که نظام‌مند بود مشغول به کار بودید، با چه انگیزه‌ای وارد یک شرایط بحران زده شدید و خواستید به آن سر و سامان بدهید؟
در وهله اول معتقد بودم از ظرفیت این دانشکده برای استان ما استفاده نشده است. چراکه تبریز یکی از کلان‌شهرهایی است که می‌تواند به عنوان قطب دندان‌پزشکی کشور مطرح شود و ظرفیت داشتن دو دانشکده دندان‌پزشکی را دارد. بنابراین فکر می‌کردم می‌توان یک دانشکده جدید را در این شهر تأسیس و به خوبی اداره کرد و به آن افتخار کرد. نباید اجازه می‌دادیم این دانشکده زمین بخورد. در ضمن بنده به شخصه معتقد هستم ما دندان‌پزشکان در کنار کار کلینیکی و آموزشی، باید در جامعه تأثیرگذار باشیم و همه‌چیز را آماده نخواهیم. می‌خواستم به عنوان یک دندان‌پزشک و عضو جوان هیات علمی، نشان بدهم که راه‌حل بحران‌های کشور ما، میدان دادن به جوانان است و اگر به فکرها و ظرفیت‌های جدید میدان بدهیم و فضا را برای آن‌ها باز کنیم، هیچ بن‌بستی در کشور ما وجود ندارد. این بزرگ‌ترین انگیزه من بود که نشان بدهم نسل جدید می‌تواند وارد فضاهای مدیریتی بشود و اگر کاری از دستش بربیاید برای مدیریت بحران انجام بدهد. علاوه بر این هم‌زمان دبیر انجمن استان و عضو هیات مدیره سازمان نظام پزشکی بودم و در دوران دانشجویی و رزیدنتی هم در فعالیت‌های اجتماعی حضور داشتم و چند سال دبیر انجمن دانشجویی دانشکده تبریز بودم. پیش از این در استان ما سال ۹۶ و انتخابات نظام پزشکی به نسل جدید به گونه‌ای بها داده بودند که آن‌ها بتوانند در انتخابات نظام پزشکی صاحب نماینده و کرسی شوند.

– در مورد فعالیت‌هایی که در این ۶ ماه در دانشکده دندان‌پزشکی آزاد تبریز انجام دادید توضیح بفرمایید.
من ابتدای کار برای خروج دانشکده از بحران یک برنامه کوتاه‌مدت شش‌ماهه ارائه دادم. این برنامه شامل سامان‌دهی وضعیت آموزشی، تعیین معاونین آموزشی و اجرایی، تصویب چارت و شناسنامه دانشکده، جذب حداقل دو عضو هیات علمی ثابت تمام‌وقت برای هر بخش و دو عضو هیات علمی پاره‌وقت از میان اساتید دانشگاه علوم پزشکی برای هر بخش، تجهیز و راه‌اندازی بخش‌های کلینیکی و پری‌کلینیک، ساماندهی کلاس‌ها، جذب نیروی انسانی، کاهش التهاب و نگرانی دانشجویان و ایجاد یک فضای امن برای آنان می‌شد.
ابتدا برای امور آموزشی برنامه کوتاه‌مدت ضربتی انجام دادیم که دانشجویان بتوانند آن ترم را که دیر شروع شده بود به خوبی تمام کنند. اول از پری‌کلینیک شروع و در عرض ۱۰ روز آن را مجهز به کمپرسور و سایر اقلام ضروری کردیم. در نتیجه دانشجویان توانستند ترم را تا اواخر تیرماه تمام کنند.
نیمه دوم برنامه کوتاه‌مدت هم سه ماه تابستان را در بر می‌گرفت. چرا که باید دانشکده را برای مهرماه و ترم جدید آماده می‌کردیم. ما ابتدا باید دید منفی که این دانشکده در معرض انحلال قرار داشت را از بین می‌بردیم و برای این کار از ظرفیت‌های فضای مجازی استفاده و اطلاع‌رسانی کردیم که در این دانشکده تغییراتی رخ داده است که خوشبختانه در این زمینه از حمایت‌های کافی بهره‌مند شدیم. در تابستان شروع به کار فشرده‌ای برای تجهیز کلینیک‌ها کردیم. نیازسنجی ما نشان داد بخش‌ها هیچ امکاناتی ندارند و صرفاً دارای یونیت بودند.
در این زمینه ابتکاری به خرج دادیم و سعی کردیم با ایجاد دید مثبت و با کمک‌های مالی دانشگاه و کمک خیرین سلامت و جذب دانشجویان انتقالی از خارج کشور وضعیت را بهبود دهیم و دانشگاه هم برای کمک به دانشکده انگیزه پیدا کرد. هم‌زمان طی تابستان، بخش دندان‌پزشکی تحت بیهوشی را در بیمارستان سجاد (ع) راه‌اندازی کردیم.
در نتیجه بنده با یاری خدا توانستم همان‌طور که متعهد شده بودم، طی شش ماه بخش‌ها و کلینیک اموزشی درمانی و کلینیک ویژه ی تخصصی را کاملاً مجهز کنم، به‌طوری که هم‌اکنون هیچ نقصی در آن‌ها وجود ندارد. و اخیرا هم با حضور رئیس عالی دانشگاه به بهره برداری کامل رسیدند .

– چه مقدار بودجه به دانشکده تزریق شد؟
در مجموع دانشگاه و خیرین سلامت و… حدود ۳۵ میلیارد ریال به دانشکده کمک کردند.

– برنامه شما برای آینده دانشکده چیست؟
در حال حاضر ما جلوتر از برنامه هستیم؛ چرا که من در نظر داشتم اعضاء هیات علمی تمام‌وقت را به ۲۵ نفر برسانیم و در حال حاضر ۲۵ نفر عضو هیات علمی تمام‌وقت و ۲۰ نفر عضو هیات علمی پاره‌وقت داریم. اکثر بخش‌ها دو عضو هیات علمی ثابت دارند. تعداد زیادی هم نیروی هیات علمی پاره‌وقت داریم و بنابراین از این نظر هیچ کمبودی نداریم. به اعتقاد بنده این دانشکده ۹۰ درصد راه را پیش رفته و قسمتی از برنامه بلند مدتی که در نظر گرفته بودم در همین شش ماه انجام شده است. در حال حاضر یک ساختمان کلینیک آموزشی درمانی به متراژ سه هزار و پانصد متر مربع آماده کرده‌ایم که تمام بخش‌های آن به بهترین نحو مجهز هستند. یک ساختمان به متراژ ۳ هزار و هشت‌صد متر مربع هم مختص کلاس‌ها، دپارتمان‌ها، لابراتوارها، پری‌کلینیک‌ها و CSR آماده‌سازی شده است. بنابراین از نظر فضای فیزیکی هیچ کمبودی نداریم. به اعتقاد بنده دانشکده در حال حاضر در مقطعی قرار دارد که باید به سمت افزایش کیفیت آموزشی و حتی ایجاد زیرساخت‌های لازم برای ارتقا و جذب دوره های تخصصی شود، و امیدواریم با تلاش شبانه روزی شاید تا چند سال آینده مجوز جذب دستیار را هم اخذ کنیم.

– طی ماه‌های گذشته، انتخابات انجمن دندان‌پزشکی ایران، شعبه تبریز برگزار شد و جوانان توانستند اعتماد دندان‌پزشکان استان را جذب کنند و به موفقیت چشم‌گیری دست پیدا کنند و در نهایت شما به ریاست این انجمن انتخاب شدید. این اعتماد چگونه جلب شد؟
این اعتماد مسبوق به سابقه بوده است. بنده دوران دندان‌پزشکی عمومی و رزیدنتی را در تبریز درس خوانده‌ام و از آن زمان در مسائل صنفی فعال بودم. از سال ۹۲ عضو هیات مدیره انجمن دندان‌پزشکی استان بودم و در قسمت آموزش فعالیت می‌کردم. شروع تشکیل ائتلاف دندان‌پزشکان جوان هم از سال ۹۶ و در انتخابات نظام پزشکی بود. دوستان ما آنجا به این نتیجه رسیده بودند که دندان‌پزشکان جوان برای تریبون داشتن و اعلام مطالباتشان به نماینده نیاز دارند و بنده را برای ورود به نظام پزشکی در نظر گرفتند. این انتخابات در تبریز به‌شدت دو قطبی بود، اما بنده در عین ناباوری با اعتماد و انرژی مثبت همکاران جوان مواجه شدم و در کنار اساتید بزرگی که برای انتخابات کاندید شده بودند، رأی آوردم. این موضوع انگیزه‌ای برای شرکت در انتخابات انجمن دندان‌پزشکی استان آذربایجان شرقی شد. از آنجایی که معتقد بودیم انجمن هم به عنوان بزرگترین تشکل صنفی دندانپزشکی یک نهاد تأثیرگذار است، و به همین دلیل برای اینکه فکر و انرژی جدیدی وارد آن شود، با وجود اینکه به شدت درگیر کارهای دانشکده دندان‌پزشکی آزاد بودم، ائتلافی متشکل از دندان‌پزشکان جوان تشکیل دادیم و در انتخاباتی که ۲۴ مرداد ۹۷ با استقبال فوق‌العاده همکاران برگزار شد، این ائتلاف اکثریت آراء را به خود اختصاص داد.

– در حال حاضر شما ریاست انجمن دندان‌پزشکی استان، نماینده دندان‌پزشکان تبریز در نظام پزشکی و ریاست دانشکده آزاد تبریز را به عهده دارید. این سه مسئولیت کلیدی چه پتانسیل‌هایی دارند و شما چه برنامه‌ای برای آن‌ها دارید؟
به اعتقاد بنده ورود فکر جدید به هر تشکلی، اتفاقات مثبتی را برای آن به دنبال دارد. شاید در جامعه دندان‌پزشکی استان آذربایجان شرقی این اطمینان وجود نداشت، اما در حال حاضر اتفاقات مبارکی که در دانشکده دندان‌پزشکی آزاد تبریز افتاده، انگیزه را برای ورود جوانان به فعالیت‌های علمی و صنفی را چندین برابر کرده است. پیش‌ از این انجمن دندان‌پزشکی استان دچار روزمرگی شده و سال‌ها به طور سنتی اداره می‌شد اما با ایجاد تغییراتی از جمله فعال کردن کمیته‌های سیزده‌گانه انجمن و استفاده از نیروهای جوان و علاقه‌مند در ابعاد علمی و صنفی و آموزشی، جان تازه‌ای گرفته است. در حال حاضر هم تصمیم داریم برای دو هزار نفر از دندان‌پزشکان کارت هوشمند عضویت صادر کنیم و در کنار آن با فعالیت‌های گسترده صنفی رفاهی و اموزشی موجبات رضایت همکاران را فراهم نماییم.
به اعتقاد بنده هیات مدیره انجمن باید سیاست‌گذار باشد و نباید به‌طور مستقیم در کارهای اجرایی درگیر شود. بلکه کمیته‌ها به عنوان بازوان اجرایی مشارکت همگانی را در فعالیت‌های انجمن فراهم نمایند. بنده در انتخابات عرض کردم که ما باید از انجمن دندان‌پزشکی فارس الگو بگیریم. برای مثال کنگره سالیانه‌ای که این انجمن برگزار می‌کند بسیار مورد استقبال دندان‌پزشکان و شرکت‌ها است. به اعتقاد بنده انجمن تبریز می‌تواند خودش را به شیراز و اصفهان و مشهد برساند، اما متأسفانه دچار عقب‌ماندگی‌هایی هستیم و بنده امیدوارم بتوانیم به قدری پیشرفت کنیم که انجمن استان علاوه بر انجام فعالیت به نفع دندان‌پزشکان، خودش را به شعبه شاخص انجمن دندان‌پزشکی مادر تبدیل کند و صاحب کنگره سالیانه آبرومند شود. البته هیات مدیره جدید تنها چند هفته است که امورات را در دست گرفته است اما بنده به اتفاقات و تغییرات مثبت و مفید در انجمن استان امیدوارم.

– گردش نخبگان در دندان‌پزشکی، اتفاقی است که تنها در تبریز افتاد و در سایر مناطق کشور ما، جوانان نتوانسته‌اند اعتماد سایرین را برای در دست گرفتن منصب‌های مدیریتی جلب کنند. به‌عنوان کسی که در این راه موفق بوده است، دلیل عدم چرخش نخبگان در دندان‌پزشکی را چه می‌دانید؟

به اعتقاد من شاید در سایر استان‌ها افراد به این باور نرسیده‌اند. قبول مسئولیت دانشکده دندان‌پزشکی آزاد تبریز، اتفاقی بود که در این جهت به بنده کمک کرد. بنده به کار تیمی اعتقاد دارم و فکر می‌کنم قدرت نباید تنها در دست یک نفر باشد. کسی که نمایندگی یک صنف را می‌پذیرد، باید مشورت بپذیرد و مسئولیت و قدرت را تقسیم کند. فکر می‌کنم مسئولین در مدیریت کلان کشور هم به این نتیجه رسیده‌اند که راه برون‌رفت از مشکلات، میدان دادن به جوانان در کنار بزرگان می باشد.

– با وجود مسئولیت‌های صنفی و آموزشی و از طرف دیگر پرداختن به کار درمانی، چه طور وقت خود را تنظیم می‌کنید؟
در حقیقت بنده در شش ماه گذشته شبانه‌روزی کار می‌کردم. از ساعت شش صبح به دانشکده می‌رفتم و ساعت ۵ عصر با خستگی فراوان به مطب می‌رفتم و بسیاری از مواقع مطب را هم به خاطر کار دانشکده تعطیل کردم. به هر حال چاره‌ای نیست و باید دل را به دریا زد و فداکاری کرد تا عده‌ای از نتایج خدمات انسان بهره ببرند. شاید کاری که بنده انجام دادم به اقتصاد مطبم لطمه زد، اما از اینکه توانسته‌ام اثرگذار باشم و دانشکده‌ای که رو به انحلال بود را به سر و سامان برسانم، راضی هستم.

– در حال حاضر دندان‌پزشکی دچار نوسانات زیادی از جمله نایاب شدن و گرانی مواد و تجهیزات دندان‌پزشکی است. شما به عنوان نماینده دندان‌پزشکان تبریز آیا در این زمینه قدمی برداشته‌اید؟
من فکر می‌کنم ورود به مسائل و مشکلات دندان‌پزشکان، وظیفه انجمن دندان‌پزشکی است.در ضمن ضروری است انجمن در عین انجام مذاکرات با نهادهای تصمیم گیرنده، در صورت داشتن مجوزهای قانونی، به بحث مواد و تجهیزات دندان‌پزشکی ورود کند و تعاونی تشکیل بدهد تا بتواند از طریق آن دست دلالان را از این حوزه قطع کند. اگر بشود با ارز دولتی مواد و تجهیزات را توزیع کرد و دندان‌پزشکان بدانند نهاد معتبری در این زمینه وجود دارد، در موارد بحرانی مدیریت شرایط آسان‌تر می‌شود.
بنده با ریاست محترم انجمن دندان‌پزشکی، آقای دکتر تاجرنیا، برای تأسیس شرکت تعاونی در استان مذاکراتی انجام داده‌ام و ایشان راهنمایی‌های لازم را انجام داده‌اند. در ضمن دانشگاه آزاد هم برای توزیع مواد دندان‌پزشکی فضایی را در اختیار ما قرار داده است. فکر می‌کنم دانشگاه هم باید به این کار ورود کند؛ چرا که افزایش هزینه مواد دندان‌پزشکی بسیاری از دانشکده‌ها را زمین‌گیر کرده است. البته گفتنی است دانشکده دندان‌پزشکی آزاد تبریز درگیر این موضوع نشده است، چرا که من بنا را بر این گذاشتم که دانشجویان، مواد دندان‌پزشکی، به جز اقلامی مثل کارپول و سرسوزن و… که باید استریل باشند، را خودشان تهیه کنند و دانشگاه درگیر هزینه‌های جاری نشود. در حال حاضر هم دانشگاه آزاد تبریز در آستانه تأسیس فروشگاه تجهیزات و مواد مصرفی دندان‌پزشکی با قیمت مناسب برای دانشجویان و حتی دندان‌پزشکان است.
سخن آخر اینکه اعتقاد من بر این است که راه نجات این کشور، تقویت سازمان‌های مردم‌نهاد و مشارکت همگانی است و اگر هم دولت تصمیم دارد موادی را با ارز دولتی وارد کند، باید آن‌ها را از طریق این سازمان‌ها توزیع کند. البته ضروری است برای این کار ساز و کاری تعریف شود تا این مسیر به انحراف کشیده نشود.

منبع:دندانه