دندانپزشکان درست میگویند اما حق با مردم است!
از هرچه بگذریم سخن پول خوشتر است
از قدیم وقتی دو نفر با هم اختلاف داشتند و به نوعی حرف هر دو طرف منطقی بود به طنز به آنها میگفتند «حق با شماست ولی ایشون راست میگه». این روزها آدم با دیدن اوضاع دندانپزشکان و حال و روز مردم، وقتی رو در روی هم قرار میگیرند، یاد همین نوع قضاوت میفتد. این معرکه را با هم تماشا میکنیم:
دنیای دندانپزشکان
بعد از این همه سال درس خوندن و دود چراغ خوردن، بعد از چند سال دوری از یار و دیار و خدمت در شرایط نامطلوب مناطق محروم، بعد از کلی بیگاری دادن توی درمانگاهها، بعد از صرف مبالغ هنگفتی برای تاسیس مطب و اسیر وام و قسط بانکی شدن، اینکه توقع یک حقالعلاج آبرومند و شایسته داشته باشیم گناه بزرگیه؟ اونهم بابت کاری با این حساسیت و استرس که همیشه در معرض ابتلا به انواع بیماریهای ویروسی و عفونی و آسیبهای شغلی هستیم؟ معلوم نیست چرا هیچکس به آدمهایی که سواد درست و حسابی ندارن و با کارهای کاذب و بدون هیچ احساس مسئولیتی پول پارو میکنن کاری نداره؛ اما همه زوم کردن روی ما و حساب کتاب میکنن چقدر درمیاریم.
بقیه درسخوندههایی هم که کارهای پر مسئولیت دارند خیلی خوششانستر از ما هستند. تا حالا کسی شنیده به درآمد وکلا و مهندسها گیر بدن؟ ولله ما هم میفهمیم پرداخت هزینه درمان برای خیلیها سخت و شاید غیر ممکنه اما انگار هر چقدر هم هوای ضعیفترها رو داشته باشیم و باهاشون راه بیایم باز هم همیشه بدهکاریم.
بعضی مردم ماشاالله برای هزار جور مخارج غیر ضروری ککشون نمیگزه اما زورشون میاد برای سلامتشون دست توی جیب کنند. برای یک شب نوش جان کردن فستفود که تا چهل و هشت ساعت بعد جز ملکولهای سرطانزا چیز دیگهای ازش تو بدنشون نمیمونه با رغبت پول میدن اما برای پرداخت همون مقدار پول برای پر کردن یک دندان که حداقل هفت هشت سال براشون کار میکنه دادشون میره هوا.
خدا نکنه عروسی داشتهباشند. بابت بزک دوزکشون که فردا صبح هم همهاش پاک میشه میره پی کارش، هر چی آرایشگر بگه با روی خوش میدن و یک انعام تپل هم میذارن کف دست شاگرد مغازه. چهار تا گردویی که اسپری نقرهای بهش زدن رو با چند قلم جنس دیگه برای دو ساعت سفره عقد میلیون میلیون کرایه میکنند و تازه اگه یک گردو گم بشه خسارت هم میدن اما برای درمان دندونشون که اگه تا بیست سال بعد هم خراب بشه میان یقه آدمو میگیرن، دویست هزار تومن ندارن بدن. طرف روزی یک پاکت سیگار میکشه و بعد از خاتمه درمان سرشو نزدیک میکنه و آروم میپرسه فلان زهرماری برای لثههاش ضرر داره یا نه، اما با شنیدن چندرغاز هزینه درمانش میخواد سکته کنه….
دنیای مردم
این دکترها هم فقط پول رو میشناسند. خانه آنچنانی و ماشین آخرین مدل و زندگی شاهانه، اول و آخر فکر و ذکرشونه. خدا نکنه پات به مطب و بیمارستان بیفته؛ تا خیالشون از بابت پولی که میخوان بگیرن راحت نشه نگاهت نمیکنن. حالا اگه کارشون رو درست انجام بدن آدم دلش نمیسوزه. دندون رو از اینور پر میکنی از اونور خالی میشه. آقای مثلا دکتر اومده برام عصبکشی کنه زده اون سوزنه رو توی دندونم شکسته تازه تمام پولش رو هم تمام و کمال گرفته.
همیشه هم هزار تا عذر و بهانه برای شونه خالی کردن از مسئولیت دارن اما هیچ دلیلی نمیبینن که با مردم راه بیان. اصلا اینها چی میفهمن «ندارم» یعنی چی؟ البته خدایی کم نیستن توشون که برای رضای خدا کار میکنن و خیلی وقتها از حقشون میگذرن، توی خیریهها و مطب خودشون رایگان مریض میبینن و خلاصه همه جوره هوای بیبضاعتها رو دارن. اما در کل انگار فقط به فکر منافع خودشون هستند.
هر سال بعد از عید قبل از اینکه کرایه تاکسی گرون بشه دکترهای عزیز بیست سی درصد میکشن رو قیمتهاشون. دلایل خوبی هم دارن؛ دلار گرون شده، قیمت مواد بالا رفته و… هزار تا بهانه دیگه. البته خوب حق هم دارن. اگه این کارها رو نکنن که نمیتونن سالی دو سه بار برن دور دنیا رو بگردن. حالا این مردم بدبخت داشتند، داشتند؛ نداشتند هم نداشتند.
تازگیها هم که یک داستان دیگه علم کردن به اسم ایمپلنت. خودم توی تلویزیون شنیدم میگفتن قیمتی که دکترها میگیرن چند برابر قیمت واقعیه. تازه اگه جنس خوب استفاده کنن و از این چینیها فرو نکنن تو فک مردم. بابا یکی به اینها بگه آدمی مثل من با پنج سر عائله که میکنه به عبارت حداقل صد تا دندون، با این قیمتهایی که شما طلب میکنین که بهتره همین الان با پای خودش یک راست بره سینه قبرستون و… فاتحه.
دنیای مسئولان و کارشناسان
– بیمهها اینقدر به مراکز درمانی بدهکارند که دیگر رمقی برای پوشش خدمات دندانپزشکی ندارند. برای همین دندانپزشکی از پوشش بیمه بینصیب ماندهاست….
– ما بیمه توانمند و پویایی نداریم که بتواند به سلامت جامعه کمک کند. درباره بخش خدمات دندانپزشکی هم که هزینهها به مراتب بالاتر است قطعا نمیتوانیم چنین انتظاری داشته باشیم…
– ۹۷درصد بازار ارائه خدمات دندانپزشکی توسط بخش خصوصی اداره میشود و حداقل بیش از ۸۰درصد مردم توان مراجعه برای دریافت درمانهای دندانپزشکی را ندارند یا به زحمت میافتند…
– گرانی هزینه دندانپزشکی به بهانه گرانی مواد دندانپزشکی توجیه مناسبی نیست؛ چراکه موادی که مصرف میشود حداکثر ۱۰ تا ۱۲ درصد هزینه است و بقیه پولی که گرفته میشود بابت هزینههای جانبی و دستمزد پزشک است…
– با توجه به اینکه تنها ۱۰ درصد گردش مالی دندانپزشکی در دست بیمهها و دولت است، فشار آوردن دولت به دندانپزشکان برای پایین آوردن تعرفهها به این معناست که دولت میخواهد کاستیهای سرمایهگذاری خود را از جیب مردم و دندانپزشکان هزینه کند و با شعارهای پوپولیستی این رفتار را توجیه کند…
– دندانپزشکان بطور متوسط در سی سالگی مشغول به کار میشوند، بلافاصله پس از اشتغال به کار بالاترین مالیاتها را با بیشترین نرخ افزایش میپردازند، با سود ۲۸ تا ۳۲ درصد تسهیلات تاسیس مطب دریافت میکنند، مطالبات خود را از بیمه با سه تا چهار ماه تاخیر میگیرند، تعرفه آب و برق و گاز مطب را تجاری میپردازند، با تورم ۱۵ درصدی زندگی میکنند و…
دنیای واقعی
۱
– ببخشید هزینه پر کردن این دندون چقدر میشه؟
– بستگی داره. بین صد تا صد و پنجاه هزار تومن.
– واقعا؟ شما از چه موادی استفاده میکنین؟ چینی که نیست؟
– نخیر نیست. چطور مگه؟
– آخه من جای دیگه پرسیدم گفتن سیصد هزار تومن.
– خوب هر مطبی روش کار خودش رو داره.
۲
– ببخشید برای پر کردن دندون چقدر میگیرید؟
– بسته به وضعیت دندون بین صد تا صد و پنجاه هزار تومن.
– چرا اینقدر زیاد؟ جای دیگه بهم گفتن پنجاه هزار تومن.
– خوب هر پزشکی سیاست خودش رو داره. میتونین تشریف ببرید همونجا.
۳
– ببخشید دکتر دندون این بچه چقدر خرج برمیداره؟ طفلک تا صبح درد میکشه.
– درمان ریشه میخواد. باید روکش هم بشه. جمعا حدود هشتصد هزار تومن.
– (دنیا روی سر مادر خراب میشود. بهتزده نگاه میکند) نمیشه فعلا یک دارویی بدین دردش ساکت بشه؟
– اینجور دردها با دارو خوب نمیشه خواهرم. بر فرض هم بشه، تا کی میخواد دارو بخوره؟
– (درد اینبار تمام وجود مادر را در بر میگیرد. بغض راه گلویش را میبندد) پس اگه میشه بکشنیش.
– (حالا دنیا سر دکتر خراب میشود. دندان جوانی را بکشد چون پول درمان ندارد؟ چنین کاری از او برنمیآید) اشکال نداره. براش درست میکنم. خدا بزرگه. (حین کار با خود فکر میکند چند بار میتواند چنین کاری بکند…)
۴
– آقای دکتر میخوام تمام دندونامو درست کنم. میشه کل هزینه رو گواهی کنین تا بتونم از بیمه شرکتمون بگیرم بعد بیام درمان رو شروع کنم؟
– یعنی گواهی کنم که بابت کاری که نکردم پول گرفتهام؟
– تو رو خدا دکتر. دستم تنگه. الان مدتیه به خاطر پول نمیتونم بیان دندونپزشکی. اینجوری هم دندونام درست میشه هم برای هزینه شرمنده شما نمیشم.
– باشه ولی اخلاقا باید بعد از گرفتن هزینه از محل کارتون باید بیایید تا کار رو شروع کنیم.
– خیالتون راحت دکتر. دندونای خودمه. با خودم که دشمنی ندارم.
و چند ماه بعد دکتر با دیدن فردی که در پیادهرو با نشان دادن برگه گواهی هزینههای درمانش از او پول طلب میکرد، به یاد بیماری میافتد که با خودش دشمنی نداشت…. و البته پس از آن روز کذایی هرگز به مطب برنگشته بود.
خوب، میبینید که دندانپزشکان درست میگویند چون با این همه تحصیلات و مسئولیت و استرس و هزینه باید از نظر مادی از شرایطی مناسب جایگاهشان بهرهمند باشند. مردم هم حق دارند چرا که با این هزینههای کمرشکن زندگی و هزار جور فکر و خیال دیگر، میخواهند حداقل بابت خرج دوا و دکترشان دغدغهای نداشته باشند. مسئولان محترم هم گناهی ندارند زیرا دارند به وظیفهشان (و گویا تنها وظیفهشان) عمل میکنند یعنی مصاحبه و تشریح آنچه که هست و توضیح آنچه که باید باشد.
پس حالا که امیدی به تغییر سه دنیای اول نداریم، بهتر نیست همه دور هم در دنیای واقعی خوش باشیم تا شاید روزی صبح دولتمان بدمد؟ به امید آن روز.
منبع:دندانه