مواضع متفاوت درباره طرح «ممنوعیت فعالیت همزمان پزشکان در بخش دولتی و خصوصی»

 

پزشکان می‌بازند یا مردم؟

نمایندگان مجلس در جریان بررسی جزئیات لایحه برنامه ششم توسعه در مصوبه‌ای مقرر کردند کلیه پزشکان، دندانپزشکان و داروسازانی که در استخدام دستگاه‌های اجرایی هستند نمی‌توانند به فعالیت انتفاعی پزشکی در سایر مراکز خصوصی و عمومی غیردولتی بپردازند.
تصویب این قانون موجب بروز نگرانی در میان جامعه پزشکی شد و بسیاری از مدیران و صاحب‌نظران حوزه پزشکی ضمن انتقاد از این مصوبه مجلس آن را از ابعاد گوناگون بررسی کردند.
گزینه‌ای از مباحث طرح شده پیرامون این مصوبه را در ادامه می‌خوانید:

بازنده اصلی مردم و حوزه سلامت است
دکتر علیرضا زالی، رئیس کل سازمان نظام پزشکی
– با مصوبه مجلس شورای اسلامی، به نوعی یک محرومیت اجتماعی جدید برای جامعه پزشکی وضع شده است.
– پزشکی یکی از مناصب و شغل‌های محترم در کشور است و اصل ۲۸ قانون اساسی نیز به صراحت، آزادی شغل را مشخص کرده و ایجاد هرگونه محدودیت‌های نوین و جدید برای صاحبان مناصب پزشکی که از نخبگان و فرهیختگان کشور هستند، می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند.
– اینکه یک پزشک را صرفا محبوس کنیم در یک مرکز دولتی، وقتی شدنی است که تعرفه‌ها واقعی باشد و جبران خدماتشان منطقی، صورت گیرد و قطع تمام آب‌باریکه‌هایی که می‌تواند معیشت پزشک را تامین کند، می‌تواند مشکلات اساسی به وجود آورد.
– مجلس باید برای جبران خدمت پزشکان در دستگاه‌های دولتی، وزارت بهداشت، اعضای هیات علمی، چارچوب‌ها و پرداخت حقوق واقعی را می‌دید و در آن صورت می‌شد پزشکان را اجبار کرد که در مطب کار نکنند ولی هنگامی که حقوق آن‌ها حداقلی است و قادر به حل مشکلاتشان نیست، چنین مصوبه‌ای منطقی نیست.
– بدون تردید، بازنده اصلی این مصوبه، مردم و حوزه سلامت کشور خواهد بود.

مطب برای پزشک نوعی هویت کاری است
دکتر سیدعلی ریاض، دندان‌پزشک، نماینده سابق مجلس و معاون حقوقی و امور مجلس سازمان نظام‌پزشکی
– داشتن مطب به طور کلی برای یک پزشک نوعی هویت کاری محسوب می‌شود و این مسئله موضوعی جا افتاده در کشور است. از سوی دیگر اصل ۲۸ قانون اساسی به صراحت، آزادی شغل را مطرح کرده است، آیا از نظر قانونی می‌توان پزشکانی که تا ساعات مشخصی وظیفه و مسئولیت کار در بخش دولتی را دارند مجبور کرد خارج از این ساعات وقت خود را به بطالت بگذرانند و یا به کاری غیر از حرفه تخصصی خود مشغول شوند؟ آیا به عنوان مثال معلمان اجازه ندارند خارج از ساعات کار مدرسه تدریس خصوصی داشته باشند یا حساب داران و صاحبان سایر مشاغل خارج از ساعات کاری خود نمی‌توانند شغلی مبتنی بر توانایی خود داشته باشند؟ چرا فقط پزشکان از این مسئله مستثنی شده‌اند؟
– طرح «ممنوعیت فعالیت همزمان پزشکان در بخش دولتی و خصوصی» به نفع بخش خصوصی بوده و موجب مهاجرت پزشکان از بخش دولتی می‌شود که مطلوب دولت، مجلس و مردم نیست و چرا این قانون فقط برای پزشکان باشد مثلاً معلمان اجازه ندارند خارج از ساعات مدرسه تدریس خصوصی کنند؟

اجبار پزشکان به تعطیلی مطب قانونی نیست
دکتر ذبیح‌الله واحدی، دندان‌پزشک و کارشناس ارشد حقوق
– قانون منع فعالیت توأمان گروه پزشکی در بخش دولتی و خصوصی را دارای ایراد شرعی و منطقی و مغایر با قانون اساسی است. دلیل اصلی مطرح شدن این تبصره که فعالیت پزشکان، داروسازان و دندان‌پزشکان شاغل در بخش دولتی و مؤسسات عمومی غیردولتی مانند تأمین اجتماعی، بهداری و شهرداری‌ها را از فعالیت در بخش دولتی منع می‌کند، تضاد منافع است. چرا که تجربه نشان می‌دهد
– محتمل است پزشکانی که در هر دوی مراکز دولتی و خصوصی امکان درمان‌های جراحی و بستری دارند، تمایل پیدا کنند بیماران خود را به بخش خصوصی که تعرفه بالاتری دارد ارجاع دهند یا وقت خود را بیشتر به نفع مراکز درمانی خصوصی صرف کنند، اما به موجب تبصره ماده ۸۹ قانون برنامه ششم توسعه، افرادی که به درمان‌های بستری نمی‌پردازند هم از فعالیت در بخش خصوصی محروم می‌شوند.
– استثنایی که این قانون برای افراد شاغل در مناطق محروم، به شرط تشخیص رئیس دانشگاه‌های علوم پزشکی و تصویب هیات وزیران قائل شده است، یک اشکال مضاعف است؛ چرا که امکان اعمال سلیقه را ایجاد می‌کند که از عوامل طرح بسیاری از شکایات است.
– از آنجا که در مذاکرات مجلس ذکر شده است تمامی پزشکان، دندان‌‌پزشکان و داروسازان شاغل، مشمول تبصره ماده ۸۹ قانون برنامه ششم می‌شوند، بنابر قاعده اثر فوری قانون، این تبصره عطف به ماسبق خواهد شد که در نتیجه آن، پزشکان شاغل در بخش دولتی مجبور به تعطیلی مطب‌های خود می‌شوند که مصداق عسر و حرج بوده و محتمل است دارای ایراد شرعی باشد.

پزشکان باید آزادانه برای مابقی وقتشان تصمیم بگیرند
دکتر اکبر ترکی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس
– پزشکان نیز باید مانند سایر اصناف آزادنه برای فعالیت خود تصمیم بگیرند و نباید پزشکان را به انتخاب بخش دولتی یا خصوصی مجبور کنیم. طبق قانون پزشکان فعال در بخش دولتی موظف هستند در هفته ۴۴ ساعت ارائه خدمت داشته باشند، باید پزشک را آزاد بگذاریم تا برای مابقی ساعتش تصمیم بگیرد و به مردم ارائه خدمت کند.
– به طور کلی افراد باید در تمام حرفه‌ها و مشاغل، هم در بخش دولتی و هم در بخش خصوصی فعالیت داشته باشند که پزشکان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. البته برخی نمایندگان مجلس با این موضوع مخالف و برخی دیگر نیز موافق هستند.
– نمایندگان مخالف این چنین عنوان کرده‌اند که اگر پزشکان در دو بخش فعال باشند بیماران را از بخش دولتی به بخش خصوصی ارجاع می‌دهند اما باید پرسید چند درصد پزشکان دست به چنین اقدامی می‌زنند و این افراد که تعدادشان بسیار محدود است چند درصد بیماران خود را ارجاع می‌هند؟ بنابراین نباید به دلیل یک اتفاق نادر تمام پزشکان را از فعالیت در هر دو بخش که نیاز کشور است محروم کرد.
– ما باید به جای تصویب قانون‌های محدود کننده، ابزارهای نظارتی خود را تقویت کنیم تا ابتدا پزشکان، موظفی خود را به درستی انجام دهند و سپس مانع ارجاع بیمار به بخش خصوصی شویم.
– محدود کردن پزشکان منجر به کاهش تمایل پزشکان به فعالیت در بخش دولتی می‌شود که در نهایت ما با کمبود پزشک در بخش دولتی مواجه می‌شویم و متاسفانه دود این تصمیم غلط به چشم بیماران، بخصوص بیماران مناطق محروم می رود.

این قانون باید پلکانی و اول برای پزشکان جوان اجرا شود
دکتر ایرج خسرونیا، رئیس جامعه متخصصین داخلی ایران و رئیس دادگاه بدوی نظام پزشکی
در مصاحبه با شفاآنلاین در رابطه با اجرا شدن قانون منع فعالیت همزمان پزشکان، بدون در نظر گرفتن جایگاه و سواد پزشکان جوان، نسبت به خالی شدن بیمارستان‌های دولتی از پزشکان حاذق(!) هشدار داده و با اظهارنظری عجیب و با پایمال کردن حقوق پزشکان جوان‌ خواستار اِعمال این قانون از رده‌های پایین به بالا یعنی به ترتیب برای استادیار، دانشیار و بعد برای اساتید گردید!
– برعکس برخی اظهار نظرها که اعلام کردند درصورت قانون شدن این مصوبه مجلس مطب‌های زیادی تعطیل می‌شود، بنده معتقدم چنانچه این موضوع قانون و اجرایی شود بخش قابل توجهی از پزشکان، بیمارستان‌های دولتی را ترک خواهند کرد.
– قانون منع فعالیت همزمان پزشکان دولتی در بخش خصوصی باید از رده‌های پایین به بالا اجرا شود، یعنی به ترتیب برای استادیار، دانشیار و بعد برای اساتید قابل اجرا باشد.
– با اجرای این قانون برخی از پزشکان بازنشسته، سهامداران بیمارستان‌ها و افرادی که در مطب‌هایشان درآمد خوبی دارند به هیچ عنوان فعالیت در بخش دولتی را نمی‌پذیرند پس باید منتظر خالی شدن بیمارستان‌های دولتی از حضور پزشکان حاذق باشیم.

عده‌ای تازه یادشان افتاده مطب برای پزشک هویت است
سیب نیوز:
– در حالی که سال‌هاست پزشکان جوان به دلیل ممنوعیت‌های نظام پزشکی و وزارت بهداشت ناگزیر به گذراندن طرح‌های اجباری طولانی مدت در روستا‌ها و بیمارستان‌های محروم (گاهی تا ۸ سال و بیشتر) بوده و حقی برای تاسیس مطب و یا حتی شیفت در درمانگاه برای گذرانِ زندگی خود نداشتند و این ممنوعیت‌ها همچنان با تهدید و جریمه باقیست، اکنون با تصویب قانون جدید مجلس و به خطر افتادن موقعیت عدهٔ بسیار اندکی از پزشکان، برخی مسئولین برای حذف این قانون به تکاپو افتاده و در کوتاه‌ترین مدت برای آن کمپین تشکیل دادند.
– از دیرباز پزشکان و دندان‌پزشکان متخصصِ مشمول طرح اجباری حق فعالیت در مراکز غیر دولتی را نداشته‌اند و بار‌ها با جریمه‌های مختلفی در این رابطه مواجه شدند. همچنین بر اساس این قانون پزشکان و دندان‌پزشکان عمومی مستثنی هستند. بنابراین چنین قانونی می‌تواند تنها برای عده بسیار معدودی از پزشکان ایجاد مشکل نماید.
– اگر تلاش قانون گذاران برای این است که پزشکان متعهد را در بخش درمان دولتی نگه دارد قدر مسلم این روش و اجبار نتیجه عکس خواهد داد. اگر منظور مقابله با کار عده‌ای از پزشکان است که در ساعات کار دولتی از محل کار خود خارج می‌شوند باید قانون دیگری برای منع این کار تدوین شود و قوانین مربوط به زمان و نحوه حضور پزشکان در بخش دولتی قوی‌تر و کارآمد‌تر تدوین شود.»

منبع:دندانه