برنامه‌های سلامت دهان دوباره در اولویت‌ سازمان جهانی بهداشت قرار گرفت

 

سازمان جهانی بهداشت در ۱۴۸امین جلسه‌ی هیات اجرایی خود، سلامت دهان را پس از سال‌ها در اولویت‌های خود قرار داد.

دکتر حبیب بنزیان، دندان‌پزشک و اولین مدیر توسعه و بهداشت عمومی فدراسیون جهانی دندان‌پزشکی (FDI)، در پایگاه خبری International Health Policies نوشت:

آخرین بار که سازمان جهانی بهداشت (WHO) قطعنامه‌ای برای بهبود سلامت دهان صادر کرد، سال ۲۰۰۷ بود که در قیاس با سرعت بالای پیشرفت سلامت در دنیای امروز، زمان دوری به شمار می‌رود. حال تعدادی از اعضاء این سازمان به رهبری سری‌لانکا، در ۱۴۸امین جلسه‌ی هیات اجرایی این امر را مورد بحث قرار دادند.

بیماری‌های دهان و دندان جزو شایع‌ترین بیماری‌ها در بین انسان‌ها هستند و بیش از ۳ و نیم میلیارد نفر در دنیا از پوسیدگی دندان، بیماری‌های پریودنتال شدید، بی‌دندانی و سرطان دهان رنج می‌برند.

نابرابری در سلامت دهان یک موضوع جهانی است و مردم کشورهایی با درآمد کم تا متوسط بیش از همه به آن دچارند. کمتر از ۲۰ درصد از افراد که بیشتر آن‌ها از کشورهای ثروتمند هستند از ۸۰ درصد بودجه‌ای که برای سلامت دهان در نظر گرفته می‌شود بهره‌مند هستند.

محدودیت‌های خدمات دندان‌پزشکی در دوران پاندمی کووید ۱۹ باعث شد مشکلات روزمره میلیون‌ها نفر از مردمی که پیش از این هم برای دسترسی به این خدمات با موانعی مواجه بودند بر همگان آشکار شود.

برنامه‌های سلامت دهان که در ساختار WHO جایگاهی حاشیه‌ای دارند، به سختی توانسته‌اند اولویت‌های این سازمان را تغییر دهند و تلاش‌هایی که در این راستا صورت گرفته واکنش‌های متزلزلی را به همراه داشته است. البته خوشبختانه سلامت دهان به تازگی جزئی از بخش بیماری‌های غیرواگیردار شده است.

دستور جلسه پوشش سلامت جهانی (UHC) فرصت جدیدی برای سلامت دهان پدید آورده است. گزارش این جلسه که تحت عنوان «دستیابی به سلامت دهان بهتر به عنوان بخشی از پوشش جهانی سلامت و برنامه‌های مرتبط با بیماری‌های غیر واگیردار تا سال ۲۰۳۰» نوشته شده، راهنمایی‌های واضحی را ارائه می‌دهد و از ذکر چالش‌های جدی مانند «عدم اولویت‌دهی سیاسی»، «غلبه درمان‌های گران‌قیمت بر برنامه‌های پیش‌گیری از بیماری‌های دهان و دندان» و «محدودیت‌های اطلاعات موجود برای برنامه‌ریزی در جهت ارائه خدمات برابر» چشم‌پوشی نمی‌کند.

WHO و اعضاء آن در حال حاضر موظف شده‌اند یک استراتژی جهانی بلندمدت، برنامه عملی و چارچوب غربال‌گری را با استفاده از این دستورالعمل‌ها تعیین کنند. البته لازمه اجرای تمام این‌ها، تخصیص منابع کافی توسط دولت‌ها و نشان دادن اقبال کافی برای عملیاتی کردن آن‌ها است. خروجی ایده‌آل بلندمدت این برنامه‌ها، به شمار آمدن بیماری‌های دهان و دندان به‌عنوان ششمین بیماری غیر واگیر عمده و قرار گرفتن آن در برنامه‌های پوشش سلامت جهانی است.

دستور کار موقت ۱۴۸امین جلسه هیات اجرایی سازمان جهانی بهداشت را اینجا مطالعه کنید.

منبع:دندانه