گالا دینر؛ فرصت توامان ادای دین و تسویه حساب!
چند نکته در مورد برگزاری شام گالا در کنگرههای علمی دندانپزشکی ایران
دکتر امین همایونی
متخصص ارتودنسی
همه میدانیم سبک و سیاق برگزاری کنگرههای علمی در ایران از مدلهای غربی کپیبرداری شده است. در این نوشتار قصد ندارم به این نکته بپردازم و اصولا با این کار مخالفتی ندارم، ولی یک نکته که اشاره به آن شاید خالی از لطف نباشد نحوه برگزاری شام گالا در ورژن ایرانی این کپیبرداریست.
«شام گالا» یا «گالا دینر» یا banquet که در فارسی به ضیافت ترجمه شده است به مهمانی دورهمی شرکتکنندگان یک کنگره گفته میشود که فارغ از مسائل علمی با برنامههای مفرح همچون صرف شام مجلل و موسیقی و… همراه است. در مدل اوریجینال برگزاری شام گالا، زمان و مکان برگزاری و جزییات برنامههای آن از مدتها قبل از فرا رسیدن زمان کنگره، در بروشور ثبتنام و سایت کنگره اعلام میشود. هزینه برگزاری این مراسم هم از شرکتکنندگان به صورت مبلغی جداگانه و یا در کنار هزینه ثبتنام اخذ میشود.
این برنامه چند سالیست که در کنگرهها و نشستهای علمی انجمنهای دندانپزشکی ایران نیز برگزار میشود، ولی چون ما عادت داریم مدلها را «بومیسازی» کنیم انحرافات عجیبی از مدل اصلی گالا دینر اتفاق افتاده است. مثلا طی چند سال اخیر شاهد بودهایم در برخی کنگرههای دندانپزشکی ایرانی هیچ اطلاعرسانیای در مورد زمان و مکان و جزییات برگزاری گالا دینر از قبل انجام نمیشود. دعوت میهمانان به صورت select شده انجام میشود. میهمانان همانهایی هستند که همسویی خودشان را در انتخابات با اعضای هیاتمدیره نشان دادهاند یا آنها که مجبور شدهاند حساب حق عضویت انجمن را به عنوان شرط ورود به مراسم در هنگام ورود یا قبل از برنامه تسویه کنند. عدهای نیز بدون آنکه اصلا در کنگره ثبت نام کرده باشند، صرفا بهخاطر «بزرگی» و «بزرگ بودن» به این میهمانی دعوت میشوند. برخی دوستان هم ترجیح میهند گالا دینر کنگره را به میهمانی خانوادگی شورای برگزاری تبدیل کنند!
این سبک از برگزاری که مثلا در زمان برگزاری کنگره فرد را «درگوشی» دعوت کنند و یا او را به کناری کشیده و کارت دعوت را پنهانی به او بدهند دور از شان و منزلت یک انجمن علمی است و نشان میدهد این انجمنهای علمی دندانپزشکی نه تنها نیازمند اصلاح رفتارهای برون سازمانی هستند بلکه باید در رفتارها و مناسبات درون سازمانی خود نیز تجدید نظر کنند.
نتیجه دیگری که از این روش اخذ میشود این است که اعضاء انجمن به اعضای درجه یک و دو تقسیم شدهاند و در واقع بحث خودی و غیرخودی در میان اعضاء وجود دارد. چنین عملکردی گواه این است که متاسفانه برگزار کنندگان نه تنها حداقل آشنایی با رویه برگزاری کنگرههای علمی ندارند؛ بلکه از حداقل ادب اجتماعی نیز به دور هستند.
باشد که این نوشتار در اصلاح روند غلط فعلی مورد استفاده کنگرهها و سمپوزیومهای پیش رو واقع شود.
تذکرمهم: در این متن منظور نویسنده هیچ کدام از انجمنهای علمی به طور خاص نبوده است؛ البته شما فکر کنید این توضیح برای در امان ماندن از فشارهاست!
منبع:دندانه