هم‌پوشانی میان رشته جراحی فک، پلاستیک و ENT چگونه باید رفع شود؟

 

یک جراح فک و صورت وقوع برخی همپوشانی‌ها میان رشته‌های جراحی پلاستیک، گوش و حلق و بینی و فک و صورت را طبیعی می‌داند و می‌گوید: «در حوزه تخصصی ما بخش‌هایی وجود دارد که جزئی جدانشدنی از جراحی فک و صورت است و غیر از تخصص فک و صورت، هیچ رشته دیگری به آن ورود نمی‌کند. همچنین برخی جراحی‌های فک، نوعی جراحی زیبایی محسوب می‌شود که همه رشته‌ها از جمله جراحی پلاستیک نیز این مساله را قبول دارند. برخی جراحی‌ها مثل رینوپلاستی هم وجود دارد که میان این تخصص‌ها مشترک است.»
مهدی جعفری ادامه می‌دهد: «این دست همپوشانی‌ها، نه فقط در مورد رشته‌های فک و صورت و پلاستیک، بلکه در حوزه جراحی زنان، جراحی عمومی، جراحی پلاستیک، ساکشن چربی شکم و… نیز وجود دارد.»

دکتر جعفری که عضو هیات علمی دانشگاه آزاد است و بخشی از تحصیلات خود را در کشور امریکا گذرانده، به تجربه مشابه آمریکا در این زمینه اشاره می‌کند و می‌گوید: «در این کشور زمانی که فردی وارد رشته جراحی فک و صورت می‌شود، واحد آموزشی دو انتخاب را پیش روی وی قرار می‌دهد. اینکه آیا متقاضی، تمایل به انجام زیبایی بینی، پلک و ابرو را هم دارد یا خیر؟ اگر قصد انجام این کار را دارد، باید به مدت ۲ سال دیگر در دانشکده پزشکی تخصص بخواند و سپس علاوه‌بر جراحی فک و صورت، درجه دکترای پزشکی به وی اعطا می‌شود که اصطلاح آن دابل کوالی‌فاید است.»

وی ادامه می‌دهد: «این افراد وقتی از دانشگاه خارج می‌شوند، به جای ۴ سال، ۶ سال درس خوانده‌اند و دکترای پزشکی نیز اخذ کرده‌اند. گروه دیگر نیز تنها تحصیلات دندانپزشکی را انجام می‌دهند و وارد حیطه‌های دیگر نمی‌شوند. کسانی هم که دوره ۴ ساله گذرانده‌اند، جراحی بینی انجام نمی‌دهند.»

دکتر جعفری با یادآوری اینکه ۱۵ سال پیش، تلاش‌هایی صورت گرفت تا در ایران هم این طرح پیاده‌سازی شود، تصریح می‌کند: «متاسفانه برخی ناهماهنگی از درون رشته، این برنامه را منتفی کرد. افراد قدیمی‌تر در این زمینه تصمیم‌گیر و تعیین کننده بودند و همین‌ها از این نگران بودند که جوانتر‌ها با تحصیلات جدید، میدان را از آن‌ها بربایند.»

این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد راه‌حل این مشکل را تعیین یک هیات کار‌شناسی از سوی وزارت بهداشت می‌داند و می‌گوید: «باید کارگروه‌هایی در این زمینه تشکیل شود تا به شکل دقیق این مسائل مورد بررسی قرار گرفته، سوابق آموزشی هر رشته سنجیده شود و در‌‌ نهایت پایه‌های آموزشی هر رشته مشخص شود. از این طریق است که می‌توان محدودیت‌های رشته‌های مختلف را تعیین کرد.»
منبع:دندانه